Zahi Hawass
Z Wikipedii
Zahi Hawass (arab. زاهي حواس, ur. 28 maja 1947 w Damietcie) – jeden z czołowych egiptologów na świecie, sekretarz generalny Najwyższej Rady Starożytności przy egipskim Ministerstwie Kultury, zdobył międzynarodową sławę także poza środowiskiem archeologów dzięki częstym występom w telewizyjnych programach popularnonaukowych kanału Discovery Civilisation poświęconych cywilizacji staroegipskiej. Prowadzi działania na rzecz zwrócenia Egiptowi przechowywanych w muzeach całego świata staroegipskich zabytków.
Spis treści |
[edytuj] Kariera zawodowa
Zahi Hawass studiował pierwotnie prawo, zrezygnował jednak z tego kierunku i podjął studia w zakresie greckiej i rzymskiej archeologii w Aleksandrii, gdzie w roku 1967 uzyskał stopień bakałarza. Dyplom w zakresie egiptologii otrzymał w 1980 roku na Uniwersytecie Kairskim. Dzięki stypendium Fundacji Fulbrighta kontynuował studia w zakresie egiptologii i syryjsko-palestyńskiej archeologii w Filadelfii, gdzie doktoryzował się w roku 1987. Od roku 1988 prowadził wykłady z archeologii, kultury i historii na American University in Cairo oraz Uniwersytecie Kalifornijskim w Los Angeles. W 1998 roku został mianowany na stanowisko Podsekretarza do spraw Zabytków w Gizie, od 2002 roku jest sekretarzem generalnym Najwyższej Rady Starożytności.
[edytuj] Projekty badawcze
Obok działalności w egipskim Ministerstwie Kultury Zahi Hawass jest też kierownikiem wykopalisk na następujących stanowiskach archeologicznych:
- Piramida Mykerinosa w Gizie
- Piramida Chefrena w Gizie
- Grobowce na południowy wschód od Sfinksa
- Piramida Tetiego w Sakkarze
- Nazlat al-Batran
- Bani Jusuf
[edytuj] Kontrowersje wokół osoby
Chociaż Zahi Hawass cieszy się wśród archeologów niekwestionowanym autorytetem w sprawach starożytnego Egiptu oraz uznaniem za popularyzowanie egiptologii na świecie, często zarzuca się mu robienie zbytniej sensacji i komercji z badań w programach telewizyjnych z jego udziałem.
Niektórzy zarzucają mu również, że jako szef Najwyższej Rady Starożytności po dokonaniu ważnego znaleziska odsuwa od badań innych egiptologów, aby mógł sobie samemu przypisać zbadanie danego zagadnienia.
