Zakład Karny Wronki

Z Wikipedii

ZK Wronki
Rodzaj	zakład karny
Jednostka nadrzędna	OISW Poznań
Adres	64-510 Wronki ul. Partyzantów 1
Przeznaczenie	typu zamkniętego, przeznaczony dla mężczyzn recydywistów, z oddziałem półotwartym i dla tymczasowo aresztowanych
Kierownictwo jednostki	ppłk mgr Bogusław Waligóra
Pojemność	1443
Rok powstania	1894 rok
Lokalizacja Grafika:POL Wronki map.svg

Zakład Karny we Wronkach – zakład typu zamkniętego, przeznaczony dla recydywistów penitencjarnych, z oddziałami:

dla osób tymczasowo aresztowanych
dla skazanych odbywających karę w zakładzie karnym typu półotwartego
terapeutyczny, dla skazanych z niepsychotycznymi zaburzeniami psychicznymi lub upośledzeniem umysłowym
terapeutyczny, dla skazanych uzależnionych od alkoholu albo innych środków odurzających lub substancji psychotropowych

Przy zakładzie działa szkoła gdzie odbywa się nauka w zakresie szkoły zasadniczej zawodowej i średniej technicznej.

Skazani są zatrudnieni w:

przedsiębiorstwie przywięziennym PPM Pomet (odpłatne)
przy pracach administracyjno – gospodarczych na terenie zakładu (odpłatne)
na rzecz lokalnego samorządu (nieodpłatne)

[edytuj] Historia

Więzienie zbudowano pod koniec XIX wieku. Najpierw przeznaczone było na dom karny dla skazanych na dłużej pozbawionych wolności oraz osadzonych pozostających do dyspozycji Sądu Prowincji Poznańskiej.

Więzienie było zbudowane w systemie celkowym.

Składało się z trzech pawilonów, które miały po cztery kondygnacje oraz z kompleksu budynków dla strażników więziennych. Budynki były rozmieszczone w kształcie krzyża.

Zakład był wielokrotnie rozbudowywany. Dobudowano:

szpital
2 budynki gospodarcze
dom dla dyrektora więzienia i księdza

Wybuch powstania wielkopolskiego (27 grudnia 1918) spowodował otwarcie więzienia i wypuszczenie skazanych na wolność. W 1919 roku Więzienie Wronieckie funkcjonowało jako koszary. Po zakończeniu walk odzyskało swoją dawną funkcję. W tym samym roku skierowano do więzienia pierwsze kobiety skazane w procesach politycznych oraz działaczy organizacji robotniczych i komunistycznych.

W 1921 roku więzienie włączono w system więziennictwa polskiego.

Następnie Centralne Więzienie we Wronkach zmieniło nazwę na "więzienie ciężkie". Najczęściej izolowano tam więźniów politycznych (w latach trzydziestych ok. 500).

W czasie II wojny światowej więzienie zostało włączone w system więzień sądowych III Rzeszy w ramach Kraju Warty. Wówczas przebywali w zakładzie więźniowie skazani na karę od 6 miesięcy do 2 lat pozbawienia wolności (zarówno kobiety jak i mężczyźni).

Po wojnie nadal funkcjonował tu zakład karny. Centralne Więzienie we Wronkach zamieniło się na więzienie polityczne Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego (do 26 marca 1956).

Więźniami zakładu we Wronkach byli m.in.: