Zaskroniec zwyczajny

Z Wikipedii

Zaskroniec zwyczajny
Zaskroniec zwyczajny
Systematyka
Domena	eukarioty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	gady
Rząd	łuskonośne
Podrząd	węże
Rodzina	połozowate
Rodzaj	Natrix
Gatunek	zaskroniec zwyczajny
Nazwa systematyczna
Natrix natrix
(L., 1758)
Status ochronny
Kategoria zagrożenia (CzKGZ) EX EW CR EN VU NT LC Kategoria: niższego ryzyka
Systematyka w Wikispecies
Galeria zdjęć w Wikimedia Commons
Brzuszna strona ciała zaskrońca Łuski strony grzbietowej są znacznie mniejsze i bardziej wypukłe

Zaskroniec zwyczajny (Natrix natrix) – gatunek węża z rodziny połozowatych. Zaskrońce występują w całej Europie (z wyjątkiem Szkocji, Irlandii i północnej części Półwyspu Skandynawskiego). Samica jest większa od samca i osiąga średnio długość od 85 do 120 cm (wyjątkowo 2 m ^[1], a samiec od 70 do 100 cm. Żywią się żabami, traszkami, rybami lub drobnymi gryzoniami, które połykają bez uprzedniego uśmiercania. Atakują jedynie poruszające się zwierzęta. W niewoli zaskrońce żyją do 15 lat.

Zaatakowany zaskroniec broni się często udając martwego, wypuszcza przy tym nieprzyjemnie pachnącą ciecz, która dodatkowo ma zniechęcić potencjalnego drapieżnika.

Zaskroniec zawdzięcza swą polską nazwę charakterystycznym żółtym plamom w okolicy "za skroniami". Plamy te są bardzo charakterystyczne i wyraźne – pozwalają łatwo rozpoznać ten niejadowity i niegroźny dla człowieka gatunek.

W dawnej Litwie zaskroniec uważany był za zwierzę święte, wierzono bowiem, że domostwo, w pobliżu którego węże te zamieszkają czeka pomyślność.

[edytuj] Występowanie

Zaskroniec bardzo lubi przebywać na terenach podmokłych, bagnistych w pobliżu jezior, doskonale pływa i nurkuje. Niektóre okazy można spotkać nad morzem. Zaskroniec jest chroniony w Polsce. Pospolity na nizinach, rzadki w górach.Ogólny zasięg obejmuje całą Europę, północno-zachodnią Azję i północną Afrykę.

[edytuj] Linki zewnętrzne

[1] Grass snake France (po angielsku)

[edytuj] Zobacz też

• fauna Polski
• węże