Zbroja

Z Wikipedii

Zbroja - część pasywnego uzbrojenia ochronnego wojowników, stosowana od starożytności do ok. XVII wieku. W Polsce przetrwały aż do wieku XVIII jako zbroje husarskie i kolczugi pancernych. Elementy zbroi pojawiały się później jednak, były to odosobnione przypadki. Na XVIII oraz XIX wiecznych polach bitew walczyli ciężkozbrojni jeźdźcy, a mianowicie kirasjerzy, na wyposażeniu których były kirysy oraz skórzane, bądź żelazne hełmy - tzw. kaski. Podczas I wojny światowej uprzywilejowani oficerowie zaopatrzeni byli w tzw. pancerze okopowe, które miały za zadanie osłaniać dowódców przed m.in. pociskami szrapnelowymi. Pod koniec XX wieku wrócono do idei wykorzystywania pancerzy w uzbrojeniu żołnierzy w postaci płyt ceramicznych lub tytanowych uzupełniających kamizelki kuloodporne.

Termin "zbroja" jest nieprecyzyjny, ponieważ niektórzy bronioznawcy (np. Andrzej Nowakowski "Uzbrojenie średniowieczne w Polsce") wprowadzają podział na dwa odrębne typy uzbrojenia ochronnego: pancerza jako ochrony elastycznej, oraz zbroi wykonanej ze sztywnych elementów. Ów podział jest dość płynny, zaś w obiegowym znaczeniu oba pojęcia są tożsame.

[edytuj] Podział ze względu na typ

• Pancerze
  • zbroje skórzane
  • zbroje lamelkowe
  • kolczuga
  • brygantyny
  • zbroje łuskowe

• Zbroje właściwe
  • zbroje płytowe
  • zbroje turniejowe
  • zbroje kryte

Oprócz zbroi dla ludzi wytwarzano także zbroje dla zwierząt tzw. ladry dla koni