Zenon Ciesielski

Z Wikipedii

Zenon Ciesielski (ur. 1931 r. w Jarocinie) - skandynawista, profesor Uniwersytetu Gdańskiego i Szkoły Wyższej Psychologii Społecznej w Warszawie. Założyciel katedry skandynawistyki na Uniwersytecie Gdańskim, autor ok. 150 publikacji naukowych i 8 książek.

[edytuj] Biografia

Dzieciństwo (1932-1939) spędził w Cieszynie. W czasie II wojny światowej przebywał w Jarocinie i uczęszczał do szkoły niemieckiej dla dzieci polskich, a w 1944 r. skierowany został do pracy u gospodarza niemieckiego.

Po wojnie, w latach 1945-1951 uczył się w Państwowym Gimnazjum i Liceum im. T. Kościuszki w Jarocinie, a następnie studiował filologię polską na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu w latach 1951-1955. Jest uczniem prof. Zygmunta Szweykowskiego.

Po studiach otrzymał nakaz pracy do Zasadniczej Szkole Mechanizacji Rolnictwa we Wschowie. Następnie, w latach 1956–1961 pracował w Bibliotece Głównej Politechniki Gdańskiej. W 1961 r. przeszedł do pracy w Katedrze Historii Literatury Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Gdańsku, która to uczelnia w 1970 r. weszła w skład utworzonego wówczas Uniwersytetu Gdańskiego.

Doktoryzował się w 1967 r., a habilitował w 1983 r. W 1973 r. został docentem, a w 1991 r. profesorem tytularnym Uniwersytetu Gdańskiego. W 1970 r. zorganizował w Uniwersytecie Gdańskim Zakład Języków i Kultury Krajów Skandynawskich, przekształcony w 1981 r. w Katedrę Skandynawistyki. Kierował tymi jednostkami organizacyjnymi w latach 1972 - 1981 i 1983-1990. W 1996 r. przeszedł na emeryturę, a w 2005 r. podjął ponownie pracę na stanowisku profesora zwyczajnego w Szkole Wyższej Psychologii Społecznej w Warszawie.

Jest żonaty od 1957 r. i ma pięcioro dzieci oraz siedmioro wnucząt.

[edytuj] Dorobek naukowy

Jest autorem około 150 publikacji i 8 książek, m. in. takich, jak:

• Zbliżenia skandynawsko-polskie
• Szkice o kontaktach kulturalnych w XIX i XX wieku (1972),
• Skandynawia w oczach Polaków (1974),
• Dziennik skandynawski (1977),
• Od Fredry do Różewicza. Dramat i teatr polski w Szwecji w latach 1835-1976 (1986),
• Historia literatury szwedzkiej (1990),
• Słownik pisarzy skandynawskich (1991 - redakcja i współautorstwo).

W latach 1978-1991 był przewodniczącym komitetu redakcyjnego zeszytów naukowych Uniwersytetu Gdańskiego Studia Scandinavica, od 1981 r. jest członkiem komitetu redakcyjnego czasopisma naukowego Scandinavica. An International Journal of Scandinavian Studies (Norwich, Wielka Brytania), a od 2001 r. rady naukowej czasopisma Kwartalnik Neofilologiczny (Warszawa).

Jest członkiem szeregu organizacji i towarzystw naukowych m. in. Gdańskiego Towarzystwa Naukowego (od 1968 r.), International Association for Scandinavian Studies (od 1973 r.), Komitetu Nauk o Literaturze Polskiej Akademii Nauk (1986-90), Komitetu Neofilologicznego PAN (1990-99), Instytutu Polsko-Skandynawskiego w Kopenhadze (od 1991 r.), Stowarzyszenia Pisarzy Polskich (od 1991 r.).

W latach 1995-2007 był przewodniczącym jury międzynarodowej Nagrody im. Stanisława Sawickiego.

[edytuj] Nagrody i odznaczenia

• Doktorat honoris causa filozofii - nadany w 1988 r. przez uniwersytet szwedzki w Umeå
• Krzyż Rycerski Orderu Gwiazdy Polarnej - nadany w 1985 r. przez króla Szwecji Karola XVI Gustawa
• Krzyż Kawalerski Orderu Polonia Restituta - nadany w 1995 r. przez prezydenta RP, Lecha Wałęsę
• Medal uniwersytetu w Greifswaldzie (Niemcy - 1980)
• Medal Uniwersytetu Gdańskiego (1988 i 1995).