Zofia Dąbrowska
Z Wikipedii
Zofia Dąbrowska ps. "Zośka", "Jeż", "Myszka" (ur. 30 listopada 1924, zm. 5 września 1944 w Warszawie) – uczestniczka powstania warszawskiego jako łączniczka dowódcy 1. kompanii "Maciek" batalionu "Zośka" Armii Krajowej.
Podczas okupacji hitlerowskiej działała w konspiracji. Służyła w 1. drużynie Hanny Bińkowskiej plutonu żeńskiego "Oleńka"[1] batalionu "Zośka" dowodzonego przez Zofię Krassowką (ps. "Zosia Duża"). W drużynie tej działały również: Maria Dziak, Anna Swierczewska, Barbara Zmysłowska. Na czas powstania Zofia Dąbrowska została przydzielona do 1. kompanii "Maciek" i służyła w jego patrolu sanitarnym.
Wraz ze swoim oddziałem uczestniczyła w walkach na Woli, następnie na Starym Mieście i na Czerniakowie. Ciężko ranna na skarpie czerniakowskiej, z odniesionych ran zmarła 5 września 1944 w szpitalu powstańczym przy ul. Mokotowskiej 55[2]. Miała 19 lat. Pochowana w kwaterach żołnierzy i sanitariuszek batalionu "Zośka" na Wojskowych Powązkach w Warszawie.
Zofia Dąbrowska została odznaczona Krzyżem Walecznych.
[edytuj] Zobacz też
[edytuj] Linki zewnętrzne
Przypisy
- ↑ http://powstanie-warszawskie-1944.ac.pl/sanitariat_gs.htm
- ↑ Dane według: Wielka Ilustrowana Encyklopedia Powstania Warszawskiego, tom 5. Redaktor naukowy Piotr Rozwadowski. Dom Wydawniczy "Bellona", Warszawa 2002. ISBN 83-11-09261-3