Zwierzyna łowna

Z Wikipedii

Zwierzyna, inaczej zwierzęta łowne - gatunki dzikich ssaków i ptaków (ptactwa) żyjących w środowisku naturalnym, będących przedmiotem polowania (pozyskiwania w drodze polowania lub odłowów) przez człowieka. Pozyskiwanie zwierząt łownych jest jednym z elementów gospodarki łowieckiej.

Zgodnie z Art. 2. prawa łowieckiego^[1] "zwierzęta łowne w stanie wolnym, jako dobro ogólnonarodowe, stanowią własność Skarbu Państwa".

Do zwierząt łownych (zwierzyny) w Polsce zaliczana jest^[2]:

zwierzyna gruba:

• łoś
• jeleń szlachetny
• jeleń wschodni (sika)
• daniel
• sarna
• dzik
• muflon

zwierzyna drobna (ssaki łowne oraz ptactwo):

• lis
• jenot
• borsuk
• kuna leśna
• kuna domowa
• norka amerykańska
• tchórz zwyczajny
• szop pracz
• piżmak
• zając szarak
• dziki królik

w tym ptactwo:

• jarząbek
• bażant
• kuropatwa
• gęś gęgawa
• gęś zbożowa
• gęś białoczelna
• krzyżówka
• cyraneczka
• głowienka
• czernica
• gołąb grzywacz
• słonka
• łyska

[edytuj] Zobacz też

• zwierzyna płowa
• zwierzyna czarna
• okres ochronny
• ochrona przyrody
• kłusownictwo
• gwara myśliwska

[edytuj] Przypisy

1. ↑ Ustawa z dnia 13 października 1995 r. Prawo łowieckie. (Dz. U. 95.147.713)
2. ↑ Na podstawie rozporządzenia Ministra Środowiska z dnia 11 marca 2005 r. w sprawie ustalenia listy gatunków zwierząt łownych (Dz. U. z dnia 22 marca 2005 r.).