Zygmunt Marek

Z Wikipedii

Zygmunt Marek (ur. 19 marca 1872 w Krakowie, zm. 1931 tamże), adwokat, polski polityk socjalistyczny, wicemarszałek sejmu II RP, kandydat PPS na prezydenta w 1926 roku

Ukończył krakowskie Gimnazjum Św. Jacka w 1895 roku, po czym studiował prawo.

W latach 1911-18 reprezentował Kraków w austriackiej Radzie Państwa.

Od 1890 roku zaangażowany w ruch socjalistyczny - członek PPSD, po 1919 roku w PPS.

W czasie I wojny światowej redaktor naczelny "Więźnia politycznego" i "Naprzodu".

Od 1919 roku poseł na Sejm Ustawodawczy z list PPS, po 2 lutego 1926 roku szef klubu socjalistycznego w sejmie na miejsce Norberta Barlickiego. 31 maja 1926 roku w imieniu ZPPS wysunął kandydaturę Józefa Piłsudskiego na prezydenta RP. Gdy ten po dokonaniu wyboru odmówił, 1 czerwca 1926 roku Marek sam wystartował w wyborach uzyskując w Zgromadzeniu Narodowym 56 głosów.

W 1928 roku wybrany posłem II kadencji z okręgu Nowy Sącz, mandat utrzymał również w wyborach 1930 roku. W latach 1928-31 wicemarszałek sejmu z ramienia PPS.

[edytuj] Źródła

• "Kto był kim w II Rzeczyspospolitej", red. Jacek Majchrowski, Warszawa 1994
• "Zygmunt Marek: prawnik i polityk 1872-1931", Walentyna Najdus, IH PAN, Warszawa 1992