Aleksiej Rykow

Z Wikipedii

Aleksiej Iwanowicz Rykow

Data i miejsce urodzenia	1881 , zm. 1938
Przewodniczący Rady Komisarzy Ludowych ZSRR
Okres urzędowania	od 1924 do 1930
Poprzednik	Włodzimierz Lenin
Następca	Wiaczesław Mołotow

Aleksiej Iwanowicz Rykow (Алексей Иванович Рыков) (ur. 25 lutego 1881, stracony 15 marca 1938) – polityk radziecki.

Rykow przyszedł na świat w Saratowie. Do SDPRR wstąpił w 1898 roku, popierał frakcję bolszewików, organizował strajki i demonstracje. Pracował jako działacz partyjny w Moskwie, St. Petersburgu. Odegrał aktywną rolę w Rewolucji 1905 roku. Wielokrotnie aresztowany i zsyłany.

W 1917 został członkiem KC i Rady Piotrogrodzkiej; od 1922 czł. Biura Politycznego. W 1917 był komisarzem spraw wewnętrznych w rządzie Lenina, następnie w latach 1918-1921 przewodniczącym Najwyższej Rady Gospodarki Narodowej i w latach 1921-1924 wiceprzewodniczącym Rady Komisarzy Ludowych. Po śmierci Lenina szef rządu (przewodniczący Rady Komisarzy Ludowych ZSRR). Poparł wraz z Nikołajem Bucharinem Józefa Stalina, Grigorija Zinowjewa i Lwa Kamieniewa przeciwko Lwu Trockiemu, następnie Stalina przeciwko lewicowej opozycji (Zinowjew, Kamieniew). W 1929 wystąpił razem z Bucharinem przeciwko kolektywizacji rolnictwa i forsownej industrializacji, co nazwano odchyleniem prawicowym. W 1930 został odwołany z funkcji szefa rządu oraz z Biura Politycznego. Jego miejsce w rządzie zajął Wiaczesław Mołotow. W latach 1931-1936 ludowy komisarz łączności. Został aresztowany w lutym 1937 w czasie plenum KC WKP(b), a następnie osądzony w marcu 1938 w procesie pokazowym wraz z Bucharinem, Gienrichem Jagodą, Nikołajem Krestinskim i innymi, skazany na śmierć i rozstrzelany.