Azazel
Z Wikipedii
 |
Niektóre informacje zawarte w artykule wymagają weryfikacji. Zajrzyj na stronę dyskusji, by dowiedzieć się, jakie informacje budzą wątpliwości. |
Azazel (hebr. עזאזל, arab. عزازل Azazil) – upadły anioł występujący zarówno w mitologii hebrajskiej, jak i muzułmańskiej.
Spis treści |
[edytuj] Wierzenia hebrajskie
Według wierzeń hebrajskich jest aniołem, który odszedł z nieba, dołączając do stronników Lucyfera. Zbuntował się przeciwko nakazowi oddania hołdu Adamowi, wypowiadając przy tym słowa: "Syn ognia nie będzie się kłaniał synowi ziemi" (aniołowie powstali z bezdymnego ognia, a Adam z gliny). Tradycja hebrajska mówiła, iż był on wynalazcą makijażu i broni białej, a także jednym z aniołów, którzy obcując z ludzkimi kobietami spłodzili olbrzymów-gigantów, na zgubę których zesłany został Potop. W późniejszym okresie zaczęto Azazela (błędnie zresztą) utożsamiać z diabłem czy też odpowiednikiem Szatana.
W ostatniej ceremonii Dnia Pojednania, po symbolicznym oczyszczeniu świątyni izraelskiej krwią kozła dla Jahwe, arcykapłan wychodził ze świątyni i wówczas dopiero przychodziła kolej na kozła dla Azazela. Kapłan przenosił na niego symbolicznie, poprzez nałożenie rąk, zapis odpuszczonych grzechów (Kpł.16:21).
Człowiek, który przejmował kozła od arcykapłana, wyprowadzał go na pustkowie. Początkowo kozła dla Azazela nie zabijano, lecz pozostawiano na pustyni, gdzie sam ginął (Kpł.16:22). Później, z obawy, aby kozioł nie zabłąkał się na zamieszkane tereny, co byłoby złym omenem, człowiek, który go wyprowadzał strącał kozła ze skały.
Słowo to w języku hebrajskim znaczyło między innymi: demoniczną istotę, pustynne miejsce zniszczenia i śmierci, a także oddawało ideę usuwania czy eliminacji. Większość biblistów uważa, że Azazel jest epitetem istoty demonicznej. Azazel byłby więc przeciwnikiem Mesjasza, dlatego w ceremoniach Dnia Pojednania kozioł dla Azazela skontrastowany jest z kozłem dla Pana, który reprezentował Chrystusa. Pogląd ten ma za sobą wiele argumentów. Oto niektóre z nich:
Paralela między kozłem dla Jahwe a kozłem dla Azazela, sugeruje istotę podobną do Jahwe, a więc osobową i nadprzyrodzoną, ale przeciwną Bogu.
Kozioł dla Azazela uważany był za tak nieczystego, że ten, który go prowadził, przed powrotem musiał obmyć ciało i szaty (Kpł.16:26).
Biblia kojarzy z demonami bezwodne miejsca, na jakie tego kozła wyprowadzano (Iz.13:21-22; 31:11-15; Mt.12:43).
Księga Kapłańska także wskazuje na związek kozła z demonami. W następnym rozdziale po opisie Dnia Pojednania jest przestroga przed "cudzołóstwem z demonami" (składanie im ofiar), w której kozły są eufemizmem dla demonów (Kpł.17:7).
Rogata głowa kozła (często na tle pentagramu) do dziś stanowi w czarnoksięstwie i satanizmie symbol samego Szatana.
Słowo azazel etymologicznie wywodzi się zapewne z hebrajskiego zz-l, które oznacza złowrogiego i niepohamowanego boga, jakim Biblia ukazuje Szatana (2Kor.4:4). Imię Zazal występuje w starożytnych pismach żydowskich jako uosobienie zła, nieczystości i zwiedzenia.
W starożytnej literaturze judaistycznej Azazel to istota diaboliczna; zły duch, który kusi sprawiedliwych. W apokryficznej Etiopskiej Księdze Henocha pojawia się natomiast upadły anioł Asael (którego biblista Roman Zając utożsamia z Azazelem). Jest on jednym z Czuwających, który zgrzeszył, ucząc ludzi zakazanej wiedzy, a potem spętany został przez Rafaela.
[edytuj] Wierzenia chrześcijańskie
W Ewangeliach naśladowcy diabła ukazani są jako kozły, podczas gdy zwolennicy Chrystusa jako owce (Mt.25:32). Co ciekawe, w podobny sposób jak w tej przypowieści Jezusa, ukazani są w dawnej literaturze żydowskiej ludzie w dniu sądu: po jednej stronie sprawiedliwi, a po drugiej nieprawi; nieprawi są ukazani jako "ludzie Azazela".
Apostoł Jan nawiązał w 20. rozdziale Apokalipsy, zarówno językiem, jak i symboliką do ceremonii usunięcia grzechów w Dniu Pojednania (Kpł.16:21), identyfikując kozła dla Azazela z diabłem.
Czy kozioł dla Azazela odgrywał jakąś zbawczą rolę? Niektórzy tak przypuszczają, ze względu na to, że kozioł ten niósł na sobie zapis grzechów ludu Bożego. Czy kozioł dla Azazela mógł reprezentować Chrystusa, tak jak kozioł dla Jahwe?
Nie, gdyż w przeciwieństwie do kozła dla Jahwe i każdej ofiary jaką składano w świątyni, krew drugiego kozła nie była przelewana, zaś zgodnie z Biblią "bez rozlania krwi nie ma odpuszczenia" (Hbr.9:22). Kozioł, którego krew nie była przelewana, nie mógł reprezentować ofiary Chrystusa.
Nie, gdyż kozioł dla Azazela nie miał żadnego udziału w dziele pojednania. I nie mógł mieć, gdyż złożenie zapisu grzechów na kozła i usunięcie go na pustynię, zaczynało się dopiero, kiedy świątynia była już oczyszczona z grzechów krwią kozła dla Pana (Kpł.16:20), który reprezentował ofiarę Mesjasza.
Nie, gdyż usunięcie kozła dla Azazela nie symbolizowało dzieła pojednania, lecz ostatnią fazę sądu Bożego: wykonanie wyroku, a więc – eliminację grzechu i diabła, który był jego źródłem.
Azazel w Dniu Pojednania nie otrzymał też w koźle żadnej ofiary czy modlitwy. Zbawcze dzieło Mesjasza, którego krew miała oczyścić lud Boży, symbolizował kozioł dla Jahwe. Kozioł dla Azazela zapowiadał jedynie los, jaki przypadnie tym, których reprezentował, a więc Szatanowi i jego aniołom.
Udziałem kozła dla Azazela była śmierć na miejscu bezludnym i pustynnym, które Septuaginta oraz Nowy Testament oddają słowem abyssos (Ap.20:1-10). W Apokalipsie oznacza ono miejsce wygnania Szatana, zanim zostanie on unicestwiony w jeziorze ognia, zwanym gehenną (Mt.25:41; Ap.20:14-15).
Dzień Pojednania ilustrował końcową fazę służby Mesjasza, polegającą na usunięciu zapisu przebaczonych grzechów oraz złożeniu ich konsekwencji, zgodnie z prawem odwetu (lex talionis) na ich przyczynie i fałszywym oskarżycielu – Szatanie. Wykonanie tego wyroku opisuje 20. rozdział Apokalipsy.
Źródło: Alfred J. Palla, "Skarby Świątyni".
[edytuj] Kościół Azazela
W Stanach Zjednoczonych istnieje grupa satanistyczna, Kościół Azazela, oddająca cześć Azazelowi jako najwyższemu bóstwu, reprezentującemu prawdziwą naturę ludzką. [1]
[edytuj] Azazel w literaturze
- Azazel Boris Akunin
- Azazel Isaac Asimov
- Luis Barnavelt i duch w lustrze John Bellairs
- Mistrz i Małgorzata Michaił Bułhakow
- Raj utracony John Milton
- Szatańskie wersety Salman Rushdie
- Zbuntowane anioły Robertson Davies
- Bezsenni Graham Masterton
[edytuj] Azazel w filmie
[edytuj] Przypisy
- Zob. The Anchor Bible Dictionary, t. 1, s.v. "Azazel", s. 536.
- J. H. Walton, V. H. Matthews, M.. W. Chavales, The IVP Bible Bacgrund Commentary, Downers Grove: InterVarsity, 2000, s. 131.
- Apokalipsa Abrahama, 22:5-7.
- Ibid., 13:7-11.
- Np. Apokalipsa Abrahama, 13:6-14; 14:4-6; 20:5-7; 22:5; 23:11; 29:6-7; 31:5; 1 Księga Enocha, 54:5-6; 55:4; 69:2.
- 1 Księga Enocha, 8:1-3.
- Ibid., 9:6.
- Apokalipsa Abrahama, 13:7-15.
- Ibid., 22:9-10.
- Ibid., 23:3-12.
- 1 Księga Enocha, 10:8.
- Ibid., 54:2-5.
- 1 Księga Enocha, 10:4-6.
- Ibid., 54:2-5.
- Apostoł Paweł napisał o Mesjaszu: "Jego to ustanowił Bóg narzędziem przebłagania przez wiarę mocą Jego krwi" (Rz.3:25); "W Nim mamy odkupienie przez Jego krew – odpuszczenie występków, według bogactwa Jego łaski" (Ef.1:7).
- Księga Kapłańska dostarcza przykładu podobnego transferu grzechów na winowajcę (a nie na ofiarę), jak w Dniu Pojednania (Kpł.24:13-14).
