Burgundia

Z Wikipedii

Bourgogne


Herb regionu	Flaga regionu

Stolica

Dijon

Ludność (1999)
• ogółem
• gęstość

1 610 067
51 os./km²

31 582 km²

174

2 045

Prezydent regionu

François Patriat

Departamenty

Yonne (89)
Côte-d'Or (21)
Nièvre (58)
Saône-et-Loire (71)

Położenie na mapie Francji

Strona internetowa regionu

Burgundia (fr. Bourgogne) - kraina historyczna i region administracyjny, położony w centralnej Francji. Graniczy z pięcioma regionami: Centre - od zachodu, Île-de-France i Szampania-Ardeny - od północy, Franche-Comté - od wschodu, a Rodan-Alpy i Owernia - od południa. Sam region dzieli się na 4 departamenty: Côte-d'Or, Nièvre, Saône-et-Loire i Yonne. Nazwa regionu wywodzi się od germańskiego plemienia Burgundów.

Poza Dijon (147,2 tys. mieszk.), które stanowi główny ośrodek tego regionu, większymi miastami są: Chalon-sur-Saône (49,0), Nevers (39,6), Auxerre (37,6), Mâcon (33,6), Sens, (26,8), Le Creusot (25,6) oraz Beaune (21,5).

[edytuj] Historia regionu

Zobacz więcej w osobnym artykule: Władcy Burgundii.

Burgundowie byli jednym z plemion, które przyczyniły się do upadku Cesarstwa Rzymskiego Zachodniego. W V w. n.e. osiedlili się w dolinie Rodanu i założyli kilka miast, np. Arles. Kryzys w państwie burgundzkim wykorzystali Frankowie, którzy zaanektowali państwo. Do 1477 roku w skład państwa burgundzkiego wchodziły ziemie obecnej Holandii, Belgii, Luksemburga, Artois, Pikardii, Alzacji, Franche-Comte i Burgundii. W roku 1477 państwo odziedziczyła Austria na podstawie małżeństwa Maksymiliana I Habsburga z Marią Burgundzką. Była to córka Karola Zuchwałego który zginął w bitwie pod Nancy w Lotaryngii.

[edytuj] Wina Burgundii

Wina burgundzkie

Region Burgundii słynie z produkcji win. Winnice ciągną się wąskim pasem od Dijon na północy po Lyon na południu, obejmując obszar około 45.000 hektarów. Rejon ten, w odróżnieniu od innych rejonów winiarskich we Francji, nie posiada wspólnej dla całego rejonu apelacji ogólnej.

Najlepsze wina, które kojarzą się z "prawdziwymi" burgundami są produkowane w środkowej części tego rejonu o nazwie Côte-d'Or (czyli w wolnym tłumaczeniu złote zbocza), która jest też nazwą jednej z burgundzkich apelacji. Rejon ten dzieli się na dwie mniejsze apelacje wewnętrzne Côte de Nuits i Côte de Beaune, które specjalizują się produkcji bardzo drogich i wykwintnych win czerwonych osiągających zawrotne ceny. Wina te są produkowane głównie ze szczepu Pinot Noir, choć wolno przy ich produkcji stosować także w niewielkich ilościach szczep cabernet i kilka innych. W Côte de Nuits przeważa gleba marglowa, z której rodzą się bardzo ciężkie wina czerwone o mocnym i złożonym bukiecie. Najbardziej znane winnice to Chambertin, Clos Vougeot, Musigny i La Romanee-Conti. W Côte de Beaune, występują bardziej urozmaicone gleby o podłożu gliniasto-wapiennym, które nadają się do produkcji lżejszych win czerwonych i białych o bogatym, owocowym bukiecie. Najbardziej znane winnice produkujące wina czerwone to Pommard (które posiada własną apelację wewnętrzną) i Aloxe-Corton, zaś najsławniejsi producenci win białych to Montrachet, Mersault i Corton-Charlemagne.

Na północny zachód od pozostałych winnic znajduje się region Chablis, słynący z win białych produkowanych wyłącznie ze szczepu Chardonnay, który został właśnie wyhodowany po raz pierwszy w tym miejscu. Chablis to najbardziej klasyczne i najlepsze na świecie chardonnay, które próbuje naśladować wiele innych rejonów winiarskich na całym świecie. Chablis z najlepszych winnic osiągają równie zawrotne ceny jak "prawdziwe" burgundy.

Najbardziej na południowy wschód rozciąga się obszar Beaujolais, który specjalizuje się w lekkich winach czerwonych produkowanych ze szczepu Gamay.