Dmitrij Mendelejew
Z Wikipedii
Dmitrij Iwanowicz Mendelejew, Дмитрий Иванович Менделеев (ur. 27 stycznia/8 lutego 1834 w Tobolsku, zm. 20 stycznia/2 lutego 1907 w Sankt Petersburgu) - chemik rosyjski, odkrywca (w roku 1869) prawa okresowości pierwiastków chemicznych.
Jako siedmioletni chłopiec rozpoczął naukę w gimnazjum, później kontynuował ją na studiach w Głównym Instytucie Pedagogicznym w Petersburgu. Po studiach objął stanowisko wykładowcy nauk przyrodniczych w I Gimnazjum i Liceum w Odessie w Rosji. Następnie został nominowany na stanowisko docenta na Uniwersytecie Petersburskim. Prowadzone przez niego wykłady z chemii teoretycznej i organicznej cieszyły się dużą popularnością wśród studentów. Jako pierwszy wyjaśnił zjawisko kontrakcji objętości ( a tym samym uratował niewinnego człowieka, dyrektora wytwórni napojów alkoholowych, oskarżonego o kradzież spirytusu). Wynalazł również proch bezdymny.
Był trzynastym z siedemnastu dzieci swoich rodziców. Wszystkie znane wówczas pierwiastki zestawił w zeszyt, szeregując je według wzajemnych ciężarów atomowych (obecnie używa się terminu masa atomowa). Właściwości pierwiastków skojarzył z miejscem, jakie ów pierwiastek zajmował w układzie okresowym. Na podstawie swojego układu przewidział istnienie i właściwości innych pierwiastków: skandu, galu i germanu.
Tablicę tą nazwano później tablicą Mendelejewa i była ona pierwotną formą układu okresowego. Poza tym stanowiła wzór dla tablicy Wernera.
Twierdzono, że Mendelejew, który lubił pasjanse, układał pasjanse chemiczne.
Jako chemik Mendelejew pracował w różnych działach tej dziedziny nauki, szczególnie w zakresie chemii roztworów.
Gdy zmarł, na jego pogrzebie studenci, chcąc uczcić swego ulubionego wykładowcę, nieśli transparent z układem okresowym pierwiastków chemicznych. Na cześć uczonego, od jego nazwiska, 101 pierwiastek nazwano "mendelew".
