Flossenbürg (KL)
Z Wikipedii
Konzentrationslager Flossenbürg - niemiecki obóz koncentracyjny założony w maju 1938, w pobliżu miasta Weiden, w Palatynacie Górnym, w Bawarii, w Niemczech. Funkcjonował do kwietnia 1945.
Spis treści |
[edytuj] Historia Obozu
Obóz powstał w chwili, w której planowano już ekspansję III Rzeszy w kierunku Austrii, Sudet i Czech. Został założony obok kamieniołomów granitu (Fred und Steinwerke GmbH), w których niewolniczo wykorzystywano więźniów.
Komendantami obozu byli kolejno:
- SS-Sturmbannführer Jakob Weiseborn: 4 maja 1938 - 20 stycznia 1939;
- SS-Sturmbannführer Karl Künstler: 20 stycznia 1939 - 10 sierpnia 1942;
- SS-Hauptsturmführer Karl Fritzsch: 10 sierpnia 1942 - 15 września 1942;
- SS-Sturmbannführer Egon Gustav Adolf Zill: 15 września 1942 - 10 maja 1943;
- SS-Sturmbannführer Max Koegel: 10 maja 1943 - 20 kwietnia 1945.
Obóz początkowo składał się z 16 drewnianych baraków więźniarskich, kuchni, rewiru itd. Obóz posiadał swoje własne krematorium, tuż koło placu egzekucji.
Począwszy od lat 1943/1944, w związku z wzmożeniem wysiłków wojennych, wiele firm – zwłaszcza o znaczeniu wojskowym przeniosło się w okolice Bawarii i Sudetów. Wówczas Flossenbürg stał się „obozem macierzystym” dla wielu komand zewnętrznych i podobozów (ok. 60 w samej Bawarii, 43 w Saksonii, 32 w granicach dzisiejszych Czech i jeden na terenie dzisiejszej Polski). Podobozy te odegrały wielką rolę w niemieckim przemyśle wojennym. Więźniowie pracowali dla większości wielkich niemieckich koncernów wspierających wysiłek wojenny III Rzeszy.
9 kwietnia 1945 roku, na dwa tygodnie przed wyzwoleniem zamordowano w obozie członków niemieckiej opozycji antyhitlerowskiej, związanych z zamachem na A. Hitlera z dnia 20 lipca 1944: stracono m.in. Wilhelma Canarisa, Hansa Ostera i Dietricha Bonhoeffera.
20 kwietnia SS zarządziła ewakuację obozu "Marszami Śmierci". 22.000 więźniów wymaszerowało w kierunku KL Dachau. Przynajmniej 7.000 zginęło przed dotarciem do tego obozu. Flossenbürg został wyzwolony 23 kwietnia 1945 przez wojsko amerykańskie. Wówczas w obozie przebywało ok. 1.600 najbardziej wycieńczonych więźniów.
[edytuj] Więźniowie i ofiary
Pierwszymi więźniami byli więźniowie "aspołeczni" i kryminaliści, m.in. homoseksualiści. Następnie przeniesiono tu ok. tysiąca więźniów z KL Dachau oraz wielu Polaków, członków ruchu oporu. Regularnie urządzano masowe egzekucje w pobliskiej strzelnicy. Egzekucje dotyczyły także wielu sowieckich jeńców wojennych. Większość więźniów pochodziła z Europy Środkowo-Wschodniej.
Sowieccy jeńcy wojenni zorganizowali powstanie w jednym z podobozów Flossenbürga: Mülsen Saint Micheln. Żadnemu więźniowi nie udało się wówczas zbiec.
96.000 więźniów przeszło przez Flossenbürg, z czego ok. 6.000 w obozie macierzystym. Ok. 30.000 w nim zginęło (spotyka się i dwukrotnie większe estymacje).
[edytuj] Dzieje powojenne
Po wojnie, przez prawie rok zabudowania obozu służyły Amerykanom za miejsce internowania więźniów nazistowskich. Następnie również jako obóz przejściowy dla osób wracających w swoje strony. Aktualnie funkcjonuje jako miejsce pamięci.
[edytuj] Zobacz też
[edytuj] Bibliografia
Wykaz bibliografii dla serii artykułów o niemieckich obozach w latach 1933-1945 został umieszczony na osobnej stronie.
