Web - Amazon

We provide Linux to the World


We support WINRAR [What is this] - [Download .exe file(s) for Windows]

CLASSICISTRANIERI HOME PAGE - YOUTUBE CHANNEL
SITEMAP
Audiobooks by Valerio Di Stefano: Single Download - Complete Download [TAR] [WIM] [ZIP] [RAR] - Alphabetical Download  [TAR] [WIM] [ZIP] [RAR] - Download Instructions

Make a donation: IBAN: IT36M0708677020000000008016 - BIC/SWIFT:  ICRAITRRU60 - VALERIO DI STEFANO or
Privacy Policy Cookie Policy Terms and Conditions
Honey, Just Allow Me One More Chance - Wikipedia, wolna encyklopedia

Honey, Just Allow Me One More Chance

Z Wikipedii

Honey, Just Allow Me One More Chance
Utwór Boba Dylana
z albumu The Freewheelin' Bob Dylan
Wydany 27 maja 1963
Nagrywany 9 lipca 1962
Gatunek folk
Długość 2:01
Twórca Bob Dylan
Producent John Hammond
Utwór po utworze
The Freewheelin' Bob Dylan
Corrina, Corrina
(11)
„Honey, Just Allow Me One More Chance”
(12)
I Shall Be Free
(13)

Honey, Just Allow Me One More Chance - tradycyjna folkowa piosenka zaadaptowana i zaaranżowana przez Boba Dylana, nagrana przez niego w lipcu 1962 r. i wydana na drugim albumie The Freewheelin' Bob Dylan w maju 1963 r. Znana także jako Honey, Won't You Allow Me One More Chance, Honey, 'Low Me One More Chance.

Spis treści

[edytuj] Historia i charakter utworu

Ta początkowo folkowa piosenka jest utworem anonimowym. Wzorem, do którego odwoływali się późniejsi wykonawcy, stało się pierwsze nagranie utworu.

Autorem pierwszej nagranej wersji był Henry Thomas, znany także jako "Ragtime Texas". Był on teksańskim bluesmanem, który akompaniował sobie na gitarze i fujarce, a właściwie na domowego wyrobu fletni Pana. Nagrania dokonał, jak przystało na wędrownego bluesmana, 7 października 1927 r. w Chicago. Utwór brzmi bardzo archaicznie i wyraźnie słychać jego folkowe pochodzenie, chociaż przez Thomasa został wtłoczony w ramy bluesa. W 1989 r. nagrania Thomasa zostały wydane an albumie Texas Worried Blues: Complete Recorded Works 1927-1929.

Nat Hentoff w nocie z okładki albumu ujawnia, że Dylan korzystał właśnie z nagrania Thomasa. Zapoznał się z muzyką Thomasa najpewniej w zbiorze nagrań wydanych przez Harry'ego Smitha Anthology of American Folk Music wydanej przez Folkways w 1952 r. W 1997 r. ta edycja została wznowiona przez Smithsonian Institution, które przejęło firmę "Folkways" po śmierci jej założyciela Mosesa Ascha. Ostatnim nagraniem tej antologii był najbardziej znany utwór bluesmana Fishin' Blues. Został on nagrany także w Chicago 13 czerwca 1928 r. Znany był także pod tytułem I'm a-Goin' Fishin' .

Utwór Honey, Won't You Allow Me One More Chance? Thomasa został wydany jego albumie Henry Thomas Sings the Texas Blues w 1961 r. I z tej płyty zapewne Dylan wziął wzór dla swojej wersji piosenki.

[edytuj] Wersje Dylana

Pierwsze znane nagranie i wykonanie tego utworu przez Dylana pochodzi z koncertu w "Gerde's Folk City" w Nowym Jorku w kwietniu lub maju 1962 r.

9 lipca 1962 r. Dylan nagrał tę piosenkę na sesji nagraniowej i została ona umieszczona na albumie The Freewheelin' Bob Dylan.

24 kwietnia lub 2 maja 1963 r. (a więc jeszcze przed wydaniem albumu), Dylan wykonał utwór w czasie występów w chicagowskim klubie "The Bear".

Do obu wspomnianych piosenek Thomasa wrócił w siedem lat później, bo w 1970 r., podczas 1-majowej sesji do albumu New Morning.

Todd Harvey w swojej książce The Formative Dylan: Transmission & Stylistic Influences, 1961–1963 dokładnie przeanalizował wszystkie zmiany, jakich w swojej wersji dokonał Dylan. Dylan odrzucił niektóre linijki tekstu Thomasa, specyficznie zaadaptował jego refren, dostosował schemat rymów Thomasa, czyli AAAC, i 4-taktowe frazy do rytmu 2/4, który nadał utworowi.

Zdecydowane przyspieszenie tempa utworu oraz zmiany tekstu spowodowały, że wersja Dylana jest bardziej humorystyczna od oryginału Thomasa. W warstwie słownej wpływ na Dylana miały takie utwory jak Take a Whiff on Me Leadbelly'ego (zwłaszcza iż piosenka była wykonywana przez Guthriego), Salty Dog Blues (1924) czy Coffee Pot Blues (1925) Papy Charliego Jacksona.

[edytuj] Inne wykonania

  • Lester Flatt and Earl Scruggs - Final Fling (1970); 1964-1969, Plus (1996)


[edytuj] Bibliografia


[edytuj] Linki zewnętrzne


Our "Network":

Project Gutenberg
https://gutenberg.classicistranieri.com

Encyclopaedia Britannica 1911
https://encyclopaediabritannica.classicistranieri.com

Librivox Audiobooks
https://librivox.classicistranieri.com

Linux Distributions
https://old.classicistranieri.com

Magnatune (MP3 Music)
https://magnatune.classicistranieri.com

Static Wikipedia (June 2008)
https://wikipedia.classicistranieri.com

Static Wikipedia (March 2008)
https://wikipedia2007.classicistranieri.com/mar2008/

Static Wikipedia (2007)
https://wikipedia2007.classicistranieri.com

Static Wikipedia (2006)
https://wikipedia2006.classicistranieri.com

Liber Liber
https://liberliber.classicistranieri.com

ZIM Files for Kiwix
https://zim.classicistranieri.com


Other Websites:

Bach - Goldberg Variations
https://www.goldbergvariations.org

Lazarillo de Tormes
https://www.lazarillodetormes.org

Madame Bovary
https://www.madamebovary.org

Il Fu Mattia Pascal
https://www.mattiapascal.it

The Voice in the Desert
https://www.thevoiceinthedesert.org

Confessione d'un amore fascista
https://www.amorefascista.it

Malinverno
https://www.malinverno.org

Debito formativo
https://www.debitoformativo.it

Adina Spire
https://www.adinaspire.com