Język flamandzki
Z Wikipedii
| Vlaams | |
| Obszar | Belgia, Holandia |
| Klasyfikacja genetyczna | Języki indoeuropejskie *Języki germańskie **Języki zachodniogermańskie ***Język flamandzki |
| Pismo | łaciński |
| Status oficjalny | |
| Język urzędowy | Belgia, Holandia |
| SIL | VLS |
| W Wikipedii | |
| Zobacz też: język, języki świata | |
Język flamandzki (Vlaams) - zbiorcze określenie mocno zróżnicowanej grupy dialektów języka niderlandzkiego, należącego do języków germańskich, używanego jako macierzysty przez ok. 6 mln mieszkańców Belgii, głównie w jej północnej części - Flandrii. Od 1973 r., oficjalnym określeniem języka urzędowego jest "język niderlandzki" (Nederlands), niekiedy nazywany również językiem holenderskim, gdyż w wersji standardowej (szczególnie w języku oficjalnym - pisanym) jest niemal identyczny z językiem używanym w Holandii. Główne różnice w stosunku do języka niderlandzkiego, używanego w Holandii, polegają na odmiennych zasadach wymowy (w szczególności głosek "ch" oraz "r") oraz używaniu innych wyrażeń na określenie podobnych zjawisk. W 1980 r. Holandia i Belgia podpisały traktat o unii języka niderlandzkiego (Nederlandse Taalunie), efektem którego było m.in. wprowadzenie w 1995 r. zmian w oficjalnym słowniku języka niderlandzkiego. Nieprawidłowe określenie język flamandzki w odniesieniu do jednego z trzech języków oficjalnych Belgii prawdopodobnie wzięło się od nazwy Flamandów, grupy etnicznej, posługującej się tymi dialektami.
W muzyce rockowej wyrażenie śpiewać po flamandzku znaczy tyle co udawać śpiew po angielsku lub w innym nieznanym sobie języku.
[edytuj] Zobacz też
pragermański¹ † z pranordyckim†
wschodniogermańskie:
burgundzki † • gocki † • lombardzki † • wandalski †
zachodniogermańskie:
afrikaans • alzacki • angielski • (staroangielski † • średnioangielski † • wczesny nowoangielski †) • denglisch • dolnoniemiecki • dolnosaksoński • fryzyjski • jidysz • lotaryński • luksemburski • niderlandzki (warianty: flamandzki • holenderski • limburgijski • południowogeldryjski • twents) • niemiecki • (staro-wysoko-niemiecki † • średnio-wysoko-niemiecki † • wczesno-nowo-wysoko-niemiecki • nowo-wysoko-niemiecki) • niemiecki w Austrii • oorlans • pensylwański • plautdietsch • schwyzertüütsch • scots • starosaksoński † • wschodniodolnoniemiecki • wilamowski (wymysiöeryś)
skandynawskie:
duński • farerski • islandzki • jämtlandzki • szwedzki • szwedzki Rinkeby • norn † • norweski (nynorsk • riksmål • bokmål) • starogotlandzki † • staronordyjski †
¹ Język pragermański nie jest językiem germańskim, ale przodkiem wszystkich języków germańskich
