Siechnice

Z Wikipedii

Współrzędne: 51°02'12" N 17°09'09" E51.0366667 17.1525 (Siechnice)

Siechnice

Herb Siechnic

Gmina
- rodzaj

Święta Katarzyna
miejsko-wiejska

Prawa miejskie

1997

Burmistrz

nie posiada (wójtem gminy Św. Katarzyna jest Jerzy Andrzej Fitek)

Powierzchnia

15,63 km²

Położenie

51° 02'12'' N
17° 09'09'' E

Liczba mieszkańców (2008)
- liczba ludności
- gęstość

4264
248 os./km²

Położenie na mapie Polski

Siechnice

TERC10
(TERYT)

5020323084

Strona internetowa miasta

Siechnice (niem. pierwotnie Tschechnitz, hitl. Kraftborn) to miasto w woj. dolnośląskim, w powiecie wrocławskim, w gminie Święta Katarzyna, położone nad Oławą. W latach 1975-1998 miasto administracyjnie należało do woj. wrocławskiego.

Siechnice są jednym z dwóch miast w Polsce nie będących siedzibą gminy w której się znajdują (siedzibą gminy jest wieś Święta Katarzyna). Drugim miastem tego typu są Nowe Skalmierzyce, które jednak w przeciwieństwie do Siechnic tworzą gminę o nazwie pochodzącej od nazwy miasta (w przypadku Siechnic nazwa gminy pochodzi od nazwy wsi).

Ponieważ Siechnice nie są siedzibą gminy, nie posiadają burmistrza. Natomiast wójtem gminy Święta Katarzyna (również sprawującym władze nad Siechnicami) jest Jerzy Andrzej Fitek.

Według danych z 31 grudnia 2007, miasto miało 4 264 mieszkańców.

[edytuj] Dzieje nazwy

1253 – Sechenice, Tschechnitz villa, 1353-1361 – Czechnicz villa, 1540-1617 – Czechin, 1767-1936 – Tschechnitz, 1936-1945 – Kraftborn, po wojnie krótko Zieluń.

[edytuj] Historia

Teren ten zasiedlony był już w czasach neolitu, kultury łużyckiej i przeworskiej.

Wzmiankowane po raz pierwszy w 1253 jako Sechenice w dokumencie Henryka III Białego, który przekazywał wieś ufundowanemu przez siebie szpitalowi Św. Elżbiety we Wrocławiu.

Od 1323 do 1810, kiedy dokonano sekularyzacji dóbr kościelnych w Prusach, wieś stanowiła dobra szpitalne Zakonu Rycerzy z Czerwoną Gwiazdą z kościoła św. Macieja we Wrocławiu. W tym czasie było w niej od 18 do 21 łanów. Od 1438 roku wymieniano kmiecą karczmę dziedziczną, potem także dziedziczną kuźnię i gospodarstwo rybackie, a od 1570 wiatrak.

W czasie wojny trzydziestoletniej i potem siedmioletniej Siechnice zostały całkowicie zniszczone. Spłonęły całkowicie w 1675. Ponowny pożar, tym razem częściowy, zniszczył miejscowość w 1792 razem z karczmą. Była zalana w czasie wielkich powodzi odrzańskich w 1578 i 1785. Z powodu stałego zagrożenia powodziowego już od XIV wieku budowano wały przeciwpowodziowe i kanały.

Pierwszy most na Oławie powstał jeszcze przed rokiem 1785. W 1833, gdy otwarto szkołę katolicką, mieszkało w Siechnicach 638 osób, istniało 37 domów oraz szpital, młyn, 3 wiatraki i karczmy, swoje zakłady prowadziło 14 rzemieślników. Wraz z rozwojem przemysłu sukienniczego rolnictwo przestawiło się na hodowlę owiec.

Szybki rozwój wiązał się jednak z industrializacją. W 1909 miejscowość przecięła linia kolejowa z Wrocławia do Opola przez Jelcz. Zlokalizowano tu elektrownię – stale potem rozbudowywaną – oraz wytwórnię karbidu, która z czasem przekształciła się w fabrykę żelazostopów i materiałów spawalniczych. Założony w latach 20. XX wieku rolniczy instytut hodowli zwierząt (istniał do 2000) współpracował z Uniwersytetem Wrocławskim. W 1937 roku liczba mieszkańców wynosiła już 1.500. W 1936 władze nazistowskie urzędowo zmieniły nazwę na bardziej niemiecką: Kraftborn. W okresie wojennym stacjonowała tutaj jednostka obrony przeciwlotniczej leichte Heimat-Flak-Batterie 49/IV (lekka bateria artylerii).

W 1945 zasiedlili ją polscy przesiedleńcy z przedwojennego powiatu Gródek Jagielloński koło Lwowa. Z dniem 1 stycznia 1997 Siechnice uzyskały prawa miejskie. W tym samym roku poważnie ucierpiały w czasie wielkiej powodzi na Śląsku.

[edytuj] Przemysł

Elektrociepłownia "Czechnica" (część składowa wrocławskiego przedsiębiorstwa energetycznego Zespół Elektrociepłowni Wrocław KOGENERACJA SA), gospodarstwo ogrodnicze Siechnice (największa jednolita powierzchnia pod szkłem w Europie), fabryki Parker Hanniffin oraz Thyssen Polymer.

Do połowy lat 90. działała zbrojeniowa huta stali chromowej Czechnica – pozostałością po niej jest wielka hałda usypana z popiołów i odpadów produkcyjnych zakładu. Materiał ten zawiera duże ilości metali ciężkich, a znajduje się w odległości 300 metrów od terenów wodonośnych Wrocławia. Samą hutę zamknięto w wyniku protestów mieszkańców Wrocławia.