Szlichtyngowa

Z Wikipedii

Współrzędne: 51°43' N 16°15' E51.7166667 16.25 (Szlichtyngowa)

Szlichtyngowa

Herb Szlichtyngowej

Gmina
- rodzaj

Szlichtyngowa
miejsko-wiejska

Burmistrz

Jan Wardecki

Powierzchnia

1,55 km²

Położenie

51° 43' N
16° 15' E

Liczba mieszkańców (2004)
- liczba ludności
- gęstość

1348
869,7 os./km²

Strefa numeracyjna
(do 2005)

Kod pocztowy

67-407

Tablice rejestracyjne

FWS

Położenie na mapie Polski

Szlichtyngowa

TERC10
(TERYT)

4081112024

Urząd miejski³

Rynek 1
67-407 Szlichtyngowa
tel. 65 549-23-27; faks 65 549-23-41
(e-mail)

Strona internetowa miasta

Szlichtyngowa (niem. Schlichtingsheim) to miasto we wschodniej części woj. lubuskiego, w powiecie wschowskim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Szlichtyngowa, w pobliżu rzeki Odry. W latach 1975-1998 miasto administracyjnie należało do woj. leszczyńskiego. Obecnie najmniejsze miasto województwa lubuskiego.

Według danych z 31 grudnia 2004, miasto miało 1348 mieszkańców.

[edytuj] Historia

Miasto założył w swych dobrach Jan Szlichtyng, który w 1644 wyjednał od króla Władysława IV przywilej lokacyjny dla miejscowości zwanej wówczas Schlichtinkowo. Jak wiele innych miast zakładanych w tym okresie w Wielkopolsce, Szlichtyngowa opierała swój rozwój na imigracji protestanckich uchodźców ze Śląska, prześladowanych przez katolickich Habsburgów. Z tego powodu miasto od początków istnienia aż do 1945 r. posiadało pod względem kulturowym i etnicznym przeważająco niemiecki charakter. Szlichtyngowa funkcjonowała jako ośrodek rzemieślniczy, od 1653 znajdował się tu skład płótna przeznaczonego na eksport.

Wraz z II rozbiorem Polski w 1793 r. miasto dostało się pod panowanie Prus, przejściowo wchodząc w skład Księstwa Warszawskiego (1807-1815). W 1906 r. Szlichtyngowa otrzymała połączenie kolejowe z Górą i Głogowem. Ze względów etnicznych Traktat Wersalski nie przywrócił Szlichtyngowej Polsce po pierwszej wojnie światowej. 1 lutego 1945 r. miasto zostało zajęte przez wojska radzieckie. W Szlichtyngowej utworzono polską administrację, ludność miasta została wysiedlona do Niemiec i zastąpiona polskimi osadnikami.

W 1992 r. zlikwidowano połączenie kolejowe z miastem. W 1995 r. spłonął kościół szachulcowy z XVII wieku (obecnie w odbudowie). Ośrodek handlowo-usługowy regionu rolniczego. W okolicy wydobycie gazu ziemnego.