Z Wikipedii
Łabędź niemy (Cygnus olor) - duży, wędrowny ptak wodny z rodziny kaczkowatych (Anatidae), zamieszkujący Eurazję od Łaby i Półwyspu Jutlandzkiego po Pacyfik. Przeloty w marcu - kwietniu i wrześniu - grudniu. Zimuje w Europie, północnej Afryce oraz środkowej i południowej Azji.
Łabędzie nieme podczas zalotów
Łabędź niemy wzbijający się do lotu
- Cechy gatunku
- Samce większe od samic, dorosłe osobniki białe, dziób pomarańczowy, u nasady czarna narośl (większa u samców). Nogi czarne. Młodociane szare (białe od 3. roku życia), choć zdarzają się osobniki białe już od wyklucia. Płynąc wygina esowato szyję, a skrzydła unosi w górę tworząc rodzaj peleryny. Dorosłe osobniki nie nurkują, choć pisklęta posiadają tę umiejętność.
- Wymiary średnie
- dł. ciała ok. 150 - 170 cm
rozpiętość skrzydeł ok. 235 cm
waga ok. 8 - 12,5 kg
- Biotop
- Stojące zbiorniki wodne z dużą ilością trzcin. W zimie również na wybrzeżu mórz.
- Gniazdo
- W trzcinach, pływające, rzadziej na lądzie lub w innych trudno dostępnych miejscach.
- Jaja
- W ciągu roku wyprowadza jeden lęg, składając 5 do 9 jaj w kwietniu lub maju.
- Wysiadywanie
- Jaja wysiadywane są przez okres 35 dni tylko przez samicę, podczas gdy samiec pozostaje w pobliżu broniąc w razie potrzeby gniazda. Pisklęta są zagniazdownikami, opiekują się nimi zarówno samiec jak i samica. Zdolność do lotu uzyskują po około 4 - 5 miesiącach.
- Pożywienie
- Pokarm roślinny.
- Ochrona
- Objęty ochroną gatunkową.
[edytuj] Zobacz też
Systematyka w Wikispecies
Galeria zdjęć w Wikimedia Commons.gif/240px-Horizontal_rule_line_(black-blue).gif){kind=small}
