Święty Jerzy (okręt)

Z Wikipedii

"Święty Jerzy", pełna nazwa: "Rycerz Święty Jerzy" - polski okręt wojenny - galeon, zbudowany w latach 1625-1627 w Pucku. W źródłach występuje pod nazwą niemiecką Sankt Georg lub Ritter Sankt Georg.

"Święty Jerzy" był okrętem admiralskim polskiej floty podczas zwycięskiej bitwy z eskadrą szwedzką pod Oliwą 28 listopada 1627. Dowodził nim wtedy admirał Arend Dickmann, na jego pokładzie znajdował się też kapitan Jan Storch dowodzący polską piechotą morską, a szyprem był Hieronim Teschke. Podczas bitwy "Święty Jerzy" zaatakował i dokonał abordażu szwedzkiego okrętu admiralskiego - galeonu "Tigern". Walka wręcz zakończyła się zdobyciem "Tigerna". "Święty Jerzy" w tej bitwie oddał też celną salwę burtową do szwedzkiego galeonu "Pelikanen". Pod koniec bitwy admirał Dickmann poniósł śmierć, trafiony przypadkową kulą armatnią na pokładzie "Tigerna". Sam okręt odniósł w bitwie uszkodzenia, w tym trzy trafienia poniżej linii wodnej.

2 maja nowym kapitanem okrętu został Hieronim Teschke. Podczas ataku szwedzkich wojsk na polskie okręty u ujścia Wisły koło twierdzy Latarnia (Twierdza Wisłoujście) po północy 6 lipca 1628, "Święty Jerzy" wszedł na mieliznę, z której w końcu zszedł, lecz został w tym czasie poważnie uszkodzony przez szwedzką artylerię polową i nabrał wody. Nad ranem 6 lipca "Święty Jerzy" został opuszczony przez załogę i spłonął, kiedy reszta polskich okrętów wycofała się w górę rzeki. W czasie walki zginął kapitan Hieronim Teschke.

[edytuj] Dane

• pojemność: 200 łasztów (ok. 400 ton)
• długość kadłuba między stewami - ok. 34 m (120 stóp amsterdamskich)
• szerokość kadłuba - ok. 7,4 m (26 stóp amsterdamskich)
• załoga: 50 marynarzy i do 100 żołnierzy piechoty morskiej
• uzbrojenie: 31 dział różnych wagomiarów w baterii burtowej

Zobacz też: okręty polskie do XVIII wieku