Adam Ronikier
Z Wikipedii
Adam Feliks Ronikier (ur. 1 listopada 1881 w Warszawie, zm. 4 września 1952 w Orchard Lake w stanie Michigan w USA) – hrabia, polski konserwatywny działacz społeczny i polityczny, współzałożyciel Stronnictwa Narodowego, prezes Rady Głównej Opiekuńczej, członek Korporacji Akademickiej Arkonia.
Z ramienia Rady Regencyjnej pełnił w 1918 funkcję posła w Berlinie. W czasie I wojny światowej był jednym z organizatorów Rady Głównej Opiekuńczej i kierował nią w latach 1916-1918. Był także pierwszym prezesem RGO podczas II wojny światowej w latach 1940-1943. Po zdymisjonowaniu przez Niemców, spotkał się z brytyjskim agentem politycznym Horacym Coockiem w Warszawie w grudniu 1943 roku. Gestapo aresztowało Ronikiera na trzy tygodnie i przesłuchiwało w Krakowie w lutym 1944 roku. Po uwolnieniu za radą arcybiskupa Sapiehy udał się do Korczyny do majątku generała Stanisława Szeptyckiego.
W lipcu 1944 roku ponownie prowadził rozmowy polityczne z Niemcami, w celu zapobieżenia przewidywanej masakry młodzieży polskiej w Warszawie. Hrabia Ronikier przedstawił ideę, by Armia Krajowa przejęła Warszawę bez morderczego boju z Niemcami, na co skłonni byli przystać niektórzy politycy i wojskowi niemieccy (vide casus Paryża w sierpniu 1944 roku). Ideę tę popierał m.in. Józef Mackiewicz.
Hrabia Ronikier opuścił Polskę 18 stycznia 1945, tuż przed wkroczeniem Armii Czerwonej do Krakowa, zagrożony aresztowaniem i karą śmierci, zapowiedzianymi w grudniu 1944 r. przez sowiecką polskojęzyczną rozgłośnię Kościuszko. Zmarł na emigracji w USA.
W 2001 roku zostały opublikowane jego pamiętniki,
(Pamiętniki 1939-1945 (red. i oprac. tekstu Maria Rydlowa), Kraków, Wyd. Literackie, ISBN 8308031692).
