Adam Stanowski
Z Wikipedii
| Adam Stanowski | |
| Data i miejsce urodzenia | 19 kwietnia 1927 Gdańsk |
| Data i miejsce śmierci | 7 lutego 1990 Lublin |
| senator I kadencji | |
| Okres urzędowania | od 1989 do 1990 |
| Przynależność polityczna | Obywatelski Klub Parlamentarny |
Adam Stanowski (ur. 19 kwietnia 1927 w Gdańsku, zm. 7 lutego 1990 w Lublinie) – polski działacz katolicki, opozycjonista w czasach PRL, senator I kadencji, ojciec Krzysztofa Stanowskiego.
W latach 1942-1945 walczył w Szarych Szeregach, należał do Armii Krajowej, brał udział w powstaniu warszawskim. Pod koniec lat 40. dwukrotnie był aresztowany przez UB. W 1951 skazano go na siedem lat pozbawienia wolności, zwolniono w 1955. Rok później ukończył pedagogikę na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, w 1969 uzyskał stopień doktora. Od połowy lat 50. był pracownikiem naukowym KUL oraz działaczem Klubu Inteligencji Katolickiej. Przez wiele lat pełnił funkcję redaktora miesięcznika "Więź". W 1976 sygnował List 101, zainicjowany przez przeciwników zmian w Konstytucji PRL. W latach 1977-1978 wykładał na Uniwersytecie Latającym i w ramach Towarzystwa Kursów Wzajemnych. W 1980 wstąpił do "Solidarności", działał w opozycji także po 13 grudnia 1981. Brał udział w rozmowach Okrągłego Stołu w podzespole do spraw oświaty, nauki i postępu technicznego. W czerwcu 1989 został wybrany senatorem I kadencji z ramienia Komitetu Obywatelskiego w województwie lubelskim. Zmarł kilka miesięcy później.
[edytuj] Wybrane publikacje
- Polacy wobec wyboru Papieża – badania ankietowe (1979)
- Uniwersytet ludowy i młode pokolenie chłopów (1981)
