Akademia Muzyczna w Katowicach

Z Wikipedii


Akademia Muzyczna im. Karola Szymanowskiego w Katowicach

Nazwa angielska	The Karol Szymanowski University of Music Katowice
Lokalizacja	Katowice (Polska)
Rektor	prof. Eugeniusz Knapik
Adres	ul. Zacisze 3 40-025 Katowice

Strona internetowa uczelni

Gmach Akademii Muzycznej w Katowicach

Nowa aula Akademii Muzycznej w Katowicach.

Akademia Muzyczna im. Karola Szymanowskiego w Katowicach jest najstarszą wyższą uczelnią działającą na Górnym Śląsku.

[edytuj] Wydziały

Wydział Kompozycji, Interpretacji, Edukacji i Jazzu
Wydział Wokalno-Instrumentalny

[edytuj] Kierunki

Dyrygentura
Kompozycja i teoria muzyki
Edukacja artystyczna w zakresie sztuki muzycznej
Jazz i muzyka estradowa
Instrumentalistyka
Wokalistyka

[edytuj] Siedziba uczelni

Akademia Muzyczna mieści się w czterech budynkach. Pierwszy pochodzący z przełomu XIX i XX wieku rozległy gmach w stylu neogotyku, w 1998 roku odrestaurowany, usytuowany jest przy ulicy Wojewódzkiej 33, drugi dla celów dydaktycznych przy ulicy Szafranka 5, trzeci przy ulicy Zacisze 3 posiada reprezentacyjne pomieszczenia: gabinety rektora i prorektorów oraz czwarty przy ulicy Krasińskiego 27 w którym mieszczą się Instytuty Wokalno-Aktorski oraz Jazzu i Muzyki Rozrywkowej. W budynku tym znajduje się także uczelniany teatr operowy. W roku 2005 rozpoczyna się realizacja projektu Centrum Nauki i Edukacji Muzycznej SYMFONIA, którego celem jest utworzenie nowoczesnego centrum z salą audytoryjną o zmiennej aranżacji i akustyce, biblioteką i czytelnią, laboratorium dźwięku, salą do zajęć terapeutycznych, pracownią komputerową oraz bufetem studenckim.

[edytuj] Historia

Początki Akademii Muzycznej w Katowicach wiążą się z założonym w 1929 roku przez Witolda Friemanna Państwowym Konserwatorium Muzycznym, które swoją działalność zainaugurowało uroczystym koncertem w dniu 28 września 1929 roku. W gronie pierwszych pedagogów Uczelni znaleźli się m.in. wybitni artyści: Stefania Allinówna (uczennica A. Michałowskiego), Aleksander Brachocki (uczeń Z. Stojowskiego i I. J. Paderewskiego), Stanisław Bielicki (uczeń I. J. Paderewskiego), Wanda Chmielowska (uczennica H. Melcera), Marian Cyrus-Sobolewski (doktor praw, uczeń W. Żeleńskiego), Zbigniew Dymmek (uczeń H. Melcera, A. Michałowskiego, E. Młynarskiego i R. Statkowskiego), Władysława Markiewiczówna (po studiach w Krakowie i Berlinie), Adam Mitscha (prawnik i muzykolog) oraz Bolesław Szabelski (organista i kompozytor, rekomendowany przez swojego pedagoga Karola Szymanowskiego). Kształcenie muzyczne odbywało się na trzech stopniach - w zakresie Niższej, Średniej i Wyższej Szkoły Muzycznej - oraz na siedmiu wydziałach: Teorii, Kompozycji i Dyrygentury, Fortepianu, Organów i Harfy, Instrumentów Smyczkowych, Instrumentów Dętych, Śpiewu Solowego, Kształcenia Nauczycieli Muzyki i Śpiewu, Wojskowa Szkoła Muzyczna (pierwsza tego typu w Polsce, a druga w Europie kształcąca przyszłych kapelmistrzów i członków orkiestr wojskowych). W 1938 roku wyodrębniono kurs niższy, a po wojnie eksperyment ten zaowocował utworzeniem w Katowicach pierwszej w kraju szkoły muzycznej łączącej przedmioty ogólnokształcące z zawodowymi. Działające do wybuchu II wojny światowej Konserwatorium było najważniejszą instytucją muzyczną w Województwie Śląskim, wpływającą na poziom umuzykalnienia środowiska oraz przygotowującą kadrę wysoko wykwalifikowanych artystów muzyków: kompozytorów, teoretyków, instrumentalistów i wokalistów oraz nauczycieli. W 1936 roku - na rok przed śmiercią - podjęcie pracy w Śląskim Konserwatorium Muzycznym planował Karol Szymanowski. Wybuch wojny przerwał pracę Śląskiego Konserwatorium Muzycznego. W latach 1939-1945 w budynku Konserwatorium powstała Okręgowa Śląska Szkoła Muzyczna (Höhere Landesmusikschule), gdzie funkcję dyrektora pełnił Fritz Lubrich. Konserwatorium wznowiło działalność 11 lutego 1945 roku, zaś 1 września tegoż roku przemianowane zostało na Państwową Wyższa Szkołę Muzyczną. Trzon grona pedagogicznego tworzyli profesorowie Konserwatorium oraz przybyli po wojnie na Śląsk wybitni artyści: wspomniany wcześniej Bolesław Szabelski. kompozytor i pianista Bolesław Woytowicz, a także będący u szczytu swych karier: kompozytor Ludomir Różycki, śpiewak Adam Didur, dyrygent Grzegorz Fitelberg. Uczelnia stała się szybko matecznikiem dla śląskiej szkoły kompozytorów.

Po wojnie utworzono też nową strukturę organizacyjną uczelni. Zamiast dotychczasowych sześciu, powstały cztery wydziały: Teorii, Kompozycji i Dyrygentury; Instrumentalny; Wokalny; Pedagogiczny. W 1968 roku powstało Studium Zawodowe Muzyki Rozrywkowej, które po dwuletniej działalności w roku 1970 przekształcono w wydział Muzyki Rozrywkowej, przemianowany w 1984 roku w Wydział Jazzu i Muzyki Rozrywkowej - jedyny tego typu kierunek w polskim szkolnictwie muzycznym, którego założycielem i pierwszym dziekanem był Zbigniew Kalemba. 12 listopada 1979 roku uczelnia zmieniła status na Akademię Muzyczną, równocześnie nadane jej zostało imię wybitnego kompozytora Karola Szymanowskiego. Strukturę Uczelni wypełniało pięć wydziałów: Kompozycji, Dyrygentury i Teorii Muzyki; Instrumentalny, Wokalno-Aktorski, Wychowania Muzycznego, Jazzu i Muzyki Rozrywkowej oraz 12 Katedr: Kompozycji, Dyrygentury i Teorii Muzyki, Edukacji Muzycznej, Chóralistyki, Fortepianu, Instrumentów Smyczkowych, Organów i Klawesynu, Instrumentów Dętych i Perkusji, Kameralistyki, Akordeonu, Gitary, Wokalistyki, Jazzu i Muzyki Estradowej. 18 czerwca 1998 roku Rady Wydziałów: Kompozycji, Dyrygentury i Teorii Muzyki oraz Wychowania Muzycznego podjęły wspólnie uchwałę o połączeniu obu Wydziałów i utworzeniu jednego o nazwie - Wydział Kompozycji, Teorii i Edukacji Muzycznej. W wyniku tego połączenia od roku akademickiego 1998/1999 dydaktyka w uczelni prowadzona była w ramach czterech wydziałów: Kompozycji, Teorii i Edukacji Muzycznej, Instrumentalny, Wokalno-Aktorski, Jazzu i Muzyki Rozrywkowej. Rok 2002 obfitował w liczne zmiany. W październiku powołano nową jednostkę artystyczno-dydaktyczna pod nazwą Akademicka Orkiestra Symfoniczna im. Karola Szymanowskiego. Zostały wprowadzone nowe formy studiów w systemie zaocznym: 3-letnie licencjackie oraz 2.5-letnie uzupełniające magisterskie. Dokonano zmian w systemie współpracy z zagranicą poprzez wprowadzenie programu SOCRATES. Studenci zyskali możliwość wyboru przedmiotów fakultatywnych. Wprowadzono także punktową wartość przedmiotów wg ECTS oraz system ocen wg ECTS. 25 marca 2004 roku Senat Akademii Muzycznej im. Karola Szymanowskiego, na wniosek Rady Wydziału Jazzu i Muzyki Rozrywkowej i Rady Wydziału Wokalno-Aktorskiego, podjął uchwałę o przekształceniu obu tych jednostek w Instytuty, które są kontynuatorami i beneficjentami dorobku artystycznego, naukowego i dydaktycznego dotychczasowych Wydziałów. Na tym samym posiedzeniu Senat Uczelni podjął uchwały o włączeniu Instytutu Jazzu i Muzyki Rozrywkowej w strukturę organizacyjną Wydziału Kompozycji, Teorii i Edukacji Muzycznej, jak również Instytutu Wokalno-Aktorskiego w strukturę organizacyjną Wydziału Instrumentalnego. Uchwały weszły w życie z dniem 26 kwietnia 2004 roku.

W 2007 roku zacieśniła się współpraca pomiędzy Akademią oraz TVP Katowice w postaci cyklu koncertów Fajfy z jazzem^[1], projektu artystycznego prof. Renaty Danel. Na koncertach występowali studenci Instytutu Jazzu, m.in. Kaja Karaplios, Alicja Kalinowska, Kuba Molęda, czy też Maciej Starnawski. Kierownikiem muzycznym projektu był Kamil Barański. Koncerty są transmitowane przez TVP Katowice oraz Radio Katowice. Od roku 2008 dyplomowe koncerty magisterskie wokalistek na studiach niestacjonarnych również są nagrywane i transmitowane przez TVP Katowice.

[edytuj] Wybitni absolwenci

Kompozytorzy: Michał Spisak, Wojciech Kilar, Henryk Mikołaj Górecki, Witold Szalonek, Józef Świder, Jan Wincenty Hawel, Edward Bogusławski, Eugeniusz Knapik, Aleksander Lasoń
Dyrygenci: Karol Stryja, Zdzisław Szostak, Napoleon Siess, Renard Czajkowski, Jan Wincenty Hawel, Mirosław Jacek Błaszczyk, Jan Wojtacha, Czesław Freund
Pianiści: Tadeusz Żmudziński, Lidia Grychtołówna, Józef Stompel, Andrzej Jasiński, Kazimierz Morski, Wiesław Szlachta, Monika Sikorska-Wojtacha, Jerzy Sterczyński, Krystian Zimerman, Joanna Domańska, Krzysztof Jabłoński, Magdalena Lisak, Zbigniew Raubo, Anna Górecka, Wojciech Świtała, Beata Bilińska, Barbara Karaśkiewicz.
Kameraliści: Maria Szwajger-Kułakowska, Urszula Stańczyk, Urszula Musialska, Marek Moś
Organiści: Irma Thenior-Janecka, Julian Gembalski
Skrzypkowie: Andrzej Grabiec, Aureli Błaszczok, Beata Warykiewicz-Siwy, Adam Musialski, Kazimierz Skowronek, Szymon Krzeszowiec
Wiolonczeliści: Bernard Polok, Paweł Głombik
Oboiści: Jerzy Kotyczka, Edward Mandera, Jakub Raczyński
Saksofoniści: Maciej Sikała, Jakub Raczyński
Klarneciści: Paweł Roczek, Andrzej Janicki
Fagociści: Paweł Podleśka, Kazimierz Siudmak, Wiktor Osadzin
Puzoniści: Roman Siwek, Jan Górny
Waltorniści: Józef Brejza, Alfred Kasprzok
Akordeonista: Marek Andrysek
Gitarzyści: Marek Nosal, Marcin Dylla, Beata Będkowska-Huang
Wokaliści: Irena Lewińska, Jadwiga Romańska, Krystyna Szostek-Radkowa, Irena Torbus-Mierzwiak, Michalina Growiec, Stanisława Marciniak-Gowarzewska, Jolanta Wrożyna
Wykonawcy muzyki jazzowej i estradowej: Andrzej Zubek, Krystyna Prońko, Stanisław Sojka, Lora Szafran, Wojciech Niedziela, Jacek Niedziela, Bernard Maseli, Jerzy Główczewski, Janusz Brych, Tomasz Szukalski, Patrycja Gola, Andrzej Daniewicz, Paweł Golec, Łukasz Golec, Ania Szarmach, Anna Serafińska, Anna Sochacka, Anna Stępniewska, Mieczysław Szcześniak, Kuba Badach, Grzegorz Jabłoński, Bartek Królik, Marcin Ułanowski, Gosia Stępień, Łukasz Sztaba, Michał Grott.

[edytuj] Bibliografia

Exlibris muzyczny w zbiorach Biblioteki Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej w Katowicach. Musical ex libris book plates in the collection of the State Music College Library in Katowice. Wystawa z okazji setnej rocznicy urodzin Grzegorza Fitelberga oraz I. Międzynarodowego Konkursu dyrygentów jego imienia w Katowicach. Katowice 1979