Aleksander Błok

Z Wikipedii

Aleksander Aleksandrowicz Błok (ros. Александр Александрович Блок) (ur. 28 listopada 1880 w Sankt Petersburgu, zm. 7 sierpnia 1921 w Piotrogrodzie) – rosyjski poeta symbolista, dramaturg.

Spis treści

1 Fascynacje:
2 Błok w literaturze
3 Dzieła
4 Źródła
5 Zobacz też
6 Linki zewnętrzne

Rodzice poety żyli w separacji, ojciec był profesorem prawa Imperatorskiego Uniwersytetu w Warszawie, zmarł w Warszawie i na prawosławnym cmentarzu na Woli został pochowany. Matka, córka rektora Uniwersytetu w Petersburgu – Andrzeja Biekietowa, zajmowała się literaturą, po roku małżeństwa uciekła z Warszawy w połogu.

Pierwsze wiersze Aleksander Błok zaczął pisać w wieku pięciu lat. W 1898 roku wstąpił na Wydział Prawa Uniwersytetu Petersburskiego, a w 1901 rozpoczął naukę na Wydziale Filologicznym, który ukończył w 1906. W 1903 roku, w wieku lat 23 ożenił się z Lubow Mendelejewą, córką wybitnego chemika. W tym samym roku debiutował w piśmie symbolistów "Nowyj put'" (Новый Путь).

W czasie wojny służył jako podoficer służby inżynieryjno-budowlanej. Od maja 1917 był naczelnym redaktorem literackich protokołów Nadzwyczajnej Komisji Śledczej, powołanej przez Rząd Tymczasowy.

Poszukujący harmonii we wczesnej twórczości poeta, w jej fazie dojrzałej skierował się ku kulturze i cywilizacji w postaci buntu przeciw współczesności. Rozwinął wiersz toniczny, wprowadził system powtórzeń zdań, zwrotów, dźwięków. Twórczość Błoka w sposób zwarty realizowała program estetyczny rosyjskich symbolistów, co dało mu miejsce zarówno odrębne, jak wybitne.

[edytuj] Fascynacje:

Wasniecow

Niestierow

Błok traktował kultowo malarstwo prerafaelickie, jego mistrzami byli Fra Angelico i Giovanni Bellini – ideał sztuki bezpośredniej i nastrojowej. Identyfikował harmonię z kobiecością, symbolikę taką zawarł w Przepięknej Pani. Inspirowany baśniowym malarstwem Wiktora Wasniecowa (Васнецов) i cerkiewno-ruskimi obrazami Gregorija Niestierowa (Нестеров). Przemożny wpływ miała na Błoka muzyka (Modest Musorgski), ale melodię liryki kształtowały też romanse cygańskie i sentymentalne pieśni uliczne.