Aleksander Sznapik

Z Wikipedii

Aleksander Sznapik
Państwo	Polska
Data i miejsce urodzenia	10 lutego 1951 Warszawa
Tytuł szachowy	mistrz międzynarodowy (1977)
Ranking	2420 (01.07.2007)
Miejsce w kraju	niesklasyfikowany

Aleksander Sznapik (ur. 10 lutego 1951 w Warszawie) - polski szachista, mistrz międzynarodowy.

W latach siedemdziesiątych i osiemdziesiątych należał do ścisłej czołówki polskich szachistów. W 1970 roku zadebiutował w finale indywidualnych mistrzostw Polski. Do 1992 roku dwudziestokrotnie uczestniczył w turnieju finałowym, cztery razy zdobywając tytuł mistrza Polski, dwanaście razy plasując się w pierwszej trójce. Reprezentował barwy narodowe na dziewięciu olimpiadach szachowych. Był członkiem drużyny olimpijskiej, która w latach 1978 - 1982 trzykrotnie zajmowała miejsce w pierwszej dziesiątce. Do najbardziej udanych należał jego występ na olimpiadzie w Lucernie w 1982 roku (54,2% na pierwszej szachownicy, siódme miejsce drużynowo), na której pokonał między innymi Wiktora Korcznoja. Ogółem w latach 1972 - 1992 rozegrał na olimpiadach 94 partie z bilansem +33 -35 =26 (48,9%).

Sznapik brał udział w kilkudziesięciu turniejach międzynarodowych. Uzyskał tytuł mistrza międzynarodowego w 1977 roku po dwóch udanych występach na turniejach w Sztokholmie i Lublinie. W 1979 roku zwyciężył w silnie obsadzonym turnieju międzynarodowym o Puchar Ministra Komunikacji w Warszawie. W 1984 i 1989 roku podzielił pierwsze miejsce w turniejach szwajcarskich Copenhagen Open w Kopenhadze. W roku 1998 zakończył czynną karierę szachową.

[edytuj] Linki zewnętrzne

• (en) Aleksander Sznapik – wybrane partie szachowe
• (en) Aleksander Sznapik – karta na stronie FIDE

Poprzedni Włodzimierz Schmidt Jan Przewoźnik Zbigniew Szymczak Włodzimierz Schmidt

Mistrz Polski w szachach 1976 1980 1984 1991

Następny Ryszard Skrobek Włodzimierz Schmidt Ignacy Nowak Jacek Gdański