Aleksandra Śląska
Z Wikipedii
Aleksandra Śląska, wł. Aleksandra Wąsik (ur. 4 listopada 1925 w Katowicach, zm.18 września 1989) - polska aktorka teatralna i filmowa. Jej ojciec - Edmund Wąsik, wicedyrektor Okręgu Polskich Kolei Państwowych, był znanym działaczem narodowym - uczestniczył w III powstaniu śląskim, był posłem na Sejm II RP (1935 - 1938). W 1946 Aleksandra zaczęła uczęszczać na zajęcia szkoły dramatycznej przy krakowskim Teatrze Słowackiego, gdzie pierwszy raz zetknęła się z teatrem i znanymi aktrorami polskiej sceny teatralnej, w tym z Juliuszem Osterwą. Po przeprowadzce do Warszawy, aktorka Teatru Współczesnego (1949-1956, 1959-1961), Teatru Ateneum (1956-1959, 1962-1989). Wykładowca w PWST w Warszawie (od 1973). Nagrodzona Złotym Ekranem (1975).
[edytuj] Role spektaklowe
- Ruth i Liesel - Niemcy (aut. Leon Kruczkowski, reż. Erwin Axer)
- Blanche - Tramwaj zwany pożądaniem (aut. Williams Tennessee, reż. Janusz Warmiński)
- Arkadina - Mewa (aut. Anton Czechow, reż. Janusz Warmiński)
- Maria Stuart - Maria Stuart (aut. Juliusz Słowacki, Teatr tv 1965)
- Amelia - Mazepa (aut. Juliusz Słowacki, reż. Gustaw Holoubek, Teatr tv 1968)
[edytuj] Role filmowe
- nadzorczyni - Ostatni etap (1947)
- Basia - Dom na pustkowiu (1949)
- Konstancja - Młodość Chopina (1951)
- Die Sonnenbrucks (1951)
- Hania - Piątka z ulicy Barskiej (1953)
- Krystyna Poradzka - Autobus odjeżdża 6.20 (1954)
- Pętla (1957)
- żona Wesołka - Historia współczesna (1960)
- nauczycielka - Rok pierwszy (1960)
- Teresa - Spotkanie w bajce (1962)
- Trio (1962)
- Nitka - Ich dzień powszedni (1963)
- Mansarda (1963)
- Liza - Pasażerka (1963)
- Śmierć w środkowym pokoju (1965)
- Czarna suknia (1967)
- Bolesław Śmiały (1971)
- Wyspy szczęśliwe (1972)
- Rozaline - Wielka miłość Balzaka (1973)
- Wiśnie (1979)
- Królowa Bona (1980)
- królowa Bona - Epitafium dla Barbary Radziwiłłówny (1982)
[edytuj] Polski dubbing
- 1971: Królowa Elżbieta - Elżbieta I
- 1966: Kto się boi Virginii Woolf? - Martha