Alfons III (król Portugalii)
Z Wikipedii
Alfons III (Afonso III) (5 maja 1210 - 16 lutego 1279) był piątym królem Portugalii od 1247 r.
Alfons był synem króla Portugalii, Alfonsa II i jego żony - infantki Urraki Kastylijskiej. W 1223 r. królem Portugalii został Sancho II, starszy brat Alfonsa. Alfons, nie spodziewając się otrzymać tron, ożenił się (1238) z Matyldą, dziedziczką hrabstwa Boulogne i osiadł we Francji. W 1246 r. Sancho popadł w konflikt z Kościołem i został ekskomunikowany i obalony. Alfons zgodził się objąć tron i natychmiast wrócił do Portugalii i został królem po swoim bracie. Wiązało się to jednak ze zrzeknięciem się hrabstwa Boulogne i rozwodem z Matyldą.
Alfons ostrożnie prowadził politykę wewnętrzną, dbając o interesy klasy średniej. W 1254 r., w Leirze zwołał pierwszy parlament Portugalii, Cortes. Pamiętany jest jako świetny administrator.
Po zapewnieniu sobie poparcia wewnątrz kraju, za granicą kontynuował politykę brata - rekonkwisty, wypierając muzułmanów z ich ostatniej twierdzy w Algarve - Faro. Tym samym zakończył rekonkwistę w Portugalii, wchodząc jednak w drobne konflikty z sąsiadującą Kastylią. Ostatecznie, granicę między państwami ustalono w Badajoz w 1267; granica (obecnie z Hiszpanią) na rzece Guadiana nie zmieniła się do dziś.
[edytuj] Potomstwo
W 1253, po rozwodzie z Matyldą, Alfons ożenił się z Beatrycze Kastylijską (1242-1303), nieślubną córką króla Alfonsa X, i Marii de Guzman. Para miała:
- Blankę (1259-1321), przełożoną zakonu w Huelgas,
- Ferdynanda (1260-1262),
- Dionizego I (1261-1325), kolejnego króla Portugalii,
- Aflonsa (1263-1312), lorda Portalegre, męża Wioletty Manueli Kastylijskiej,
- Sanchę (1264- ok. 1302),
- Marię (1264-1304), zakonnicę w Coimbra,
- Konstancję (1266-1271),
- Wincentego (1268-1271),
Z Madraganą (Mor Afonso) (ok. 1230-?), miał nieślubne dzieci:
- Marcina Alfonsa Chichorro (ok. 1250- po 1313), męża Inês Lourenço de Valadres,
- Urrakę Aflonsę (ok. 1260-?), żonę Pedro Anes de Riba Vizela, później João Mendes de Briteiros.
Z Marią Peres de Enxara, miał syna:
Z innymi, nieznanymi kobietami, miał:
- Eleonorę Alfonsę (ok. 1250-1291), żonę Estevão Anes de Sousa, później Gonçalo Garcia de Sousa, hrabiego Neiva,
- Gila Alfonsa (1250-1346), rycerza Zakonu szpitalników,
- Ferdynanda Alfonsa (?-?), rycerza Zakonu szpitalników,
- Rodrigo Alfonsa (1258-1272),
- Eleonorę Alfonsę (?-1259), zakonnicę w zakonie świętej Klary w Santarem,
- Urrakę Alfonsę (1250-1281), zakonnicę w zakonie w Lorvão,
- Henryka Alfonsa (?-?), męża Inês?.
Poprzednik Sancho II Capelo |
Król Portugalii 1248 – 1279 |
Następca Dionizy I Rolnik |