Alfons Schulz

Z Wikipedii

Alfons Wacław Schulz, także Szulc (ur. 5 marca 1872 w Tymawie, powiat Kwidzyn, zm. 25 czerwca 1940 w Sztutowie), polski duchowny katolicki, działacz narodowy na Pomorzu, senator II RP.

Był synem Jakuba (rolnika) i Marii z Binerowskich. Uczęszczał do progimnazjum biskupiego Collegium Marianum w Pelplinie (1880-1890), następnie do gimnazjum klasycznego w Starogardzie (matura w 1893). Po studiach w seminarium duchownym w Pelplinie przyjął święcenia kapłańskie 27 marca 1898. Pracował jako wikariusz w kilku parafiach (m.in. w Oliwie, Starych Szkotach w Gdańsku, Chełmnie, Kartuzach, Wejherowie). W lipcu 1906 został mianowany proboszczem w Konarzynach. Aktywnie działał w polskich organizacjach społeczno-kulturalnych, m.in. był członkiem Towarzystwa Naukowego w Toruniu oraz Stowarzyszenia "Straż", zajmującego się promocją publikacji polskich w środowiskach wiejskich. W Konarzynach kierował kółkiem rolniczym, był również prezesem Towarzystwa Czytelni Ludowych w powiecie człuchowskim.

W grudniu 1918 pełnił mandat delegata na Sejm Dzielnicowy w Poznaniu, od grudnia t.r. przewodniczył Radzie Ludowej na powiat człuchowski z siedzibą w Konarzynach. Był więziony w Człuchowie przez dwa miesiące przez władze niemieckie; w sprawie jego zwolnienia interweniowały liczne organizacje polskie. Wszedł następnie w skład Komisji Granicznej, przyczyniając się po pozostawienia w granicach Polski kilku wiosek (m.in. Konarzyn). W 1926 powołał do życia Towarzystwo Robotników w Konarzynach, był również inicjatorem powstania lokalnego oddziału Towarzystwa Gimnastycznego "Sokół". Zasiadał w Sejmiku Powiatowym w Chojnicach oraz kierował zarządem powiatowym w Tczewie Pomorskiego Towarzystwa Rolniczego. Pełnił również szereg funkcji kościelnych - był wicedziekanem, a następnie dziekanem dekanatu chojnickiego, wizytatorem nauki religii w dekanacie, uczestniczył w diecezjalnym synodzie w Pelplinie w grudniu 1928. We wrześniu 1931 został przeniesiony na probostwo w Subkowach koło Tczewa.

W latach 1930-1935 zasiadał w Senacie RP, wybrany z listy państwowej Bezpartyjnego Bloku Współpracy z Rządem. Współpracą z BBWR naraził się na krytykę pomorskiego Stronnictwa Narodowego. Był odznaczony m.in. Srebrnym Krzyżem Zasługi i Krzyżem Oficerskim Orderu Polonia Restituta.

9 września 1939 został aresztowany przez Niemców; wkrótce zwolniony i ponownie aresztowany, trafił do obozu koncentracyjnego w Stutthofie (nr obozowy 1021), gdzie został zamordowany (utopiony w wannie). Pochowany był początkowo na cmentarzu w Gdańsku-Zaspie, w marcu 1946 zwłoki przeniesiono na cmentarz parafialny w Subkowach.

Źródła:

• Henryk Mross, Alfons Schulz, w: Polski Słownik Biograficzny, tom XXXVI, 1995