Alfredo Stroessner
Z Wikipedii
Alfredo Stroessner Matiauda (Strößner) (ur. 3 listopada 1912 w Encarnación, zmarł 16 sierpnia 2006 w Brasilii) - generał i polityk paragwajski. Prezydent i dyktator tego kraju w latach 1954-1989.
Spis treści |
[edytuj] Pochodzenie, wczesne lata i kariera
Urodził się w Encarnación. Ojcem przyszłego generała był Hugo Strößner , który wyemigrował do Paragwaju z rodzinnej Bawarii (gdzie był księgowym w browarze), jego pradziadek był oficerem kawalerii. Matka Alfreda, Heriberta Matiauda była Indianką Guarani.
Wcześnie, bo w wieku lat 17, Stroessner wstąpił do armii. Brał m.in. udział w wojnie z Boliwią o rzekomo bogaty w złoża ropy naftowej obszar Chaco.
Systematycznie piął się w górę i w roku 1948 otrzymał promocję na stopień generała brygady, zostając tym samym najmłodszym generałem w całej Ameryce Łacińskiej. W roku 1954 został generałem dywizji i naczelnym wodzem paragwajskich sił zbrojnych.
[edytuj] Prezydent i dyktator
[edytuj] Zdobycie i utrwalenie władzy
W tym samym roku 42-letni generał dokonał, za pomocą posłusznej sobie armii, zamachu stanu i obwołał się prezydentem Paragwaju. Jego mandat był przedłużany w latach 1958, 1963, 1968, 1973, 1978, 1983 i 1988. Stroessner był najdłużej panującym dykatorem w Ameryce Łacińskiej, z wyjątkiem Fidela Castro.
[edytuj] Styl rządów
Stroessner był uważany za dość liberalnego caudillo, jak na warunki latynoskie. Nie lubił poruszać się w towarzystwie ochrony osobistej. Często udawał się samopas do klubu szachowego, gdzie grał ze zwykłymi obywatelami. Lubił też siadać za sterami samolotu i z nieba spoglądać na swoje państwo. Był też bardziej tolerancyjny wobec opozycji niż wielu innych latynoskich satrapów.
Błędem byłoby jednak przypisywanie mu humanitaryzmu. Jego rządy też cechowała korupcja, porwania i morderstwa. Według archiwów terroru był współodpowiedzialny za Operację Kondor.
[edytuj] Stosunki z USA i innymi krajami
Stroessner zaciekle prześladował komunistów i inne ruchy lewicowe, czym zyskał sympatię i wsparcie USA w okresie największego natężenia zimnej wojny. Znakomite stosunki z USA trwały aż do lat 80. kiedy to prezydent Ronald Reagan nałożył sankcje na Paragwaj. W Paragwaju żaden z krajów komunistycznych nie posiadał swojej ambasady z wyjątkiem Jugosławii.
Stroesner był tolerowany przez kraje kapitalistyczne głównie ze względu na swoją politykę gospodarczą która opierała się na ścisłej dyscyplinie finansowej i spłacie pożyczek, które kraj zaciągał w Banku Światowym. Dużym osiągnięciem było także utrzymywanie stabilnej waluty co było rzadkością w Ameryce Południowej.
[edytuj] Sprawa Mengelego
Generał znany też był z sympatii wobec dawnych zbrodniarzy nazistowskich i pomocy im udzielanej. Najlepiej obrazuje to przykład dawnego lekarza obozowego z Auschwitz Josefa Mengelego, który ukrywał się właśnie w Paragwaju.
Kiedy ambasador RFN zwrócił się do prezydenta z prośbą o ekstradycję zbrodniarza, ten zareagował wybuchem gniewu. Jeżeli nie zostawicie tej sprawy, zerwę stosunki dyplomatyczne z RFN! - zagroził Stroessner. Jednakże szybko się uspokoił, gdyż zależało mu na pomocy z Niemiec, więc kazał Mengelemu wyjechać z kraju.
[edytuj] Rozwój gospodarczy
Paragwaj jest krajem śródlądowym. Potężna rzeka o tej samej nazwie dzieli go na dwie różniące się od siebie części. Takie warunki naturalne sprawiają, że świetnie sprawdzają się tam elektrownie wodne. Z tego też powodu Stroessner zainicjował budowę największej hydroelektrowni na świecie. Po jej ukończeniu Paragwaj stał się nawet eksporterem energii elektrycznej do sąsiednich krajów wspomagając tym samym rozwój gospodarczy. Innym pomysłem Stroessnera było rozdzielanie 20-hektarowych (po cenie nominalnej) działek każdemu żołnierzowi, który ukończył służbę i zgodził się używać otrzymaną ziemię w celach rolniczych. Prawie 10 tys. żołnierzy skorzystało z tej propozycji.
Stroessner skutecznie zabiegał także o środki finansowe od USA w ramach pomocy sojuszniczej.
[edytuj] Upadek i emigracja
W roku 1989, po 35 latach rządów, Stroessner został obalony przez generała Andrésa Rodrigueza, który niedługo potem przywrócił rządy cywilne. Obalony dyktator udał się na wygnanie do Brazylii, gdzie zmarł 16 sierpnia 2006 z powodu komplikacji po operacji przepukliny.
| Poprzednik Tomás Romero Pereira |
Prezydenci Paragwaju (1954-1989) | Następca Andrés Rodriguez |
