Altair (lądownik księżycowy)

Z Wikipedii

Ten artykuł dotyczy przyszłego wydarzenia.
Informacje w nim zawarte mogą się zmienić wraz z pojawieniem się nowych faktów.

Emblemat programu Altair

Altair na powierzchni Księżyca (grafika komputerowa)

Altair (wcześniej znany pod nazwą Lunar Surface Access Module - ang. Moduł Dostępu (do) Powierzchni Księżyca - oznaczany także skrótem LSAM) jest projektowanym w ramach Programu Constellation amerykańskim lądownikiem księżycowym, który ma pozwolić na ponowne lądowanie ludzi na Księżycu około roku 2020.

Nazwa lądownika pochodzi od gwiazdy Altair będącej najjaśniejszą gwiazdą w gwiazdozbiorze Orła.

[edytuj] Opis

Altair wzorowany jest na module księżycowym LM wykorzystywanym w Programie Apollo. Składać ma się z dwóch stopni. W dolnym (lądowniczym) umieszczone będą silniki służące do lądowania wraz z paliwem, a także zapasy tlenu dla załogi oraz źródła energii elektrycznej. W górnym (startowym) umieszczona zostanie kabina załogi i systemy podtrzymywania życia, silnik startowy wraz z przeznaczonym dlań paliwem oraz silniki sterujące. Podobnie jak w lądowniku programu Apollo, kabina ma mieć kształt walca leżącego na boku, jednak będzie ona w stanie pomieścić wszystkich czterech astronautów, podczas gdy Orion będzie bez załogi pozostawał na orbicie okołoksiężycowej.

Altair ma zostać wyposażony w śluzę powietrzną podobną do stosowanych w wahadłowcach kosmicznych oraz na Międzynarodowej Stacji Kosmicznej. Śluza pozwoli astronautom na przebieranie się w skafandry księżycowe bez zanieczyszczania wnętrza kabiny pyłem przyniesionym z zewnątrz, a także na utrzymanie w jej wnętrzu ciśnienia przez cały czas trwania misji. W lądownikach LM konieczne było całkowite rozhermetyzowanie kabiny przy każdym opuszczeniu kabiny. Obecność śluzy pozwoli także powrócić na pokład astronaucie z uszkodzonym skafandrem nie zmuszając do tego samego jego towarzyszy.

Rozmiary i masa lądownika Altair sprawiają, że musi on zostać wyniesiony w przestrzeń kosmiczną niezależnie od modułu załogowego Orion. Do tego celu ma posłużyć projektowana w oparciu o doświadczenia zdobyte przy konstrukcji wahadłowców oraz rakiet Saturn V nowa rakieta rośna nazwana Ares V. Altair zostanie przez nią wyniesiony na niską orbitę okołoziemską wraz z modułem Earth Departure Stage. Tam nastąpi połączenie z wystrzelonym na rakiecie Ares I statkiem Orion, którym podróżować mają astronauci. Po połączeniu statków silniki Earth Departure Stage wypchną je na orbitę translunarną (umożliwiającą wejście na orbitę Księżyca).