Anakonda zielona

Z Wikipedii

Anakonda zielona
Systematyka
Domena	eukarioty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	gady
Rząd	łuskonośne
Podrząd	węże
Rodzina	dusiciele
Podrodzina	boa
Rodzaj	anakonda
Gatunek	anakonda zielona
Nazwa systematyczna
Eunectes murinus
(Linnaeus, 1758) syn. Eunectes barbouri
Status ochronny
Kategoria zagrożenia (CzKGZ) EX EW CR EN VU NT LC Kategoria: niższego ryzyka

Anakonda zielona (Eunectes murinus) – wąż z rodziny dusicieli, podrodziny boa, znany także jako Anakonda olbrzymia. Zamieszkuje dorzecza Amazonki i Orinoko. Jeden z największych węży na świecie, ale nie najdłuższy.

[edytuj] Charakterystyka

Choć większe rozmiary osiąga pyton siatkowany, anakondy są znacznie cięższe i mogą osiągać nawet 250 kg masy ciała (jest to możliwe dzięki wodnemu środowisku - anakonda potrafi pływać z szybkością 20 km/godz. i trwać w zanurzeniu 20 minut), przy średnicy 30 cm i obwodzie 1 m - samice są wyraźnie większe od samców. Osiąga średnio długość około 6-7,5 metra lecz spotyka się osobniki o długości nawet 9,6 metra. Niestety, na skutek wyniszczenia lasów deszczowych takie okazy to rzadkość. Rzekomo w 1944 r. we wschodniej Wenezueli grupie geologów udało się postrzelić i zmierzyć anakondę o długości 11,43 m; ponieważ jednak geolodzy uznali, że wąż jest martwy, zostawili go i wrócili do obozu na posiłek; gdy zaś wrócili, węża już nie było – najwyraźniej postrzał jedynie ogłuszył go na krótko, a nie zabił. Nie ma zatem fizycznego dowodu istnienia tak wielkiej anakondy i historia ta pozostaje niepotwierdzona. Anakondy zielone są niezwykle agresywne, a wyrośnięte samice są wystarczająco duże i silne, by zabić dorosłego człowieka. Wąż ten może ważyć ponad 300 kg. Stara wersja w księdze Guinnessa podawała, że największa anakonda miała 42,5 stopy, czyli 12,95 m.

[edytuj] Pożywienie i polowanie

Dorosłe anakondy żywią się tapirami, rybami, czasem jaguarami i kajmanami. Czają się na zdobycz w wodzie lub jej pobliżu, po czym znienacka atakują. Przytrzymują pyskiem i owijają się wokół ofiary. Silnymi mięśniami duszą w niezwykle skuteczny sposób: gdy zwierzę próbuje się wyrwać lub złapać oddech wąż zaciska sploty silniej. Po zabiciu połykają zdobycz w całości zaczynając od głowy. Po obfitym posiłku anakonda nie czuje głodu przez kilka tygodni, a bez szkody dla zdrowia może nie jeść wiele miesięcy.

[edytuj] Rozród

Przed okresem godów węże te zapadają w sen zimowy. Choć de facto w tej części świata zima nie występuje, podczas grudnia i stycznia opady są nieco mniejsze i anakondy chowają się do głębokich jezior, gdzie czerpią powietrze z wielkich pęcherzy powietrza.