Angelo Sodano

Z Wikipedii

*Angelo kardynał* Sodano**

sekretarz stanu senior Watykanu biskup Albano biskup Ostii Dziekan Kolegium Kardynalskiego
Kościół tytularny S. Maria Nuova
Urodzony	23 listopada 1927 Isola d'Asti
Święcenia kapłańskie	23 września 1950
Nominacja biskupia	30 listopada 1977 arcybiskup tytularny nowocezarejski (Novacaesariensis) nuncjusz apostolski w Chile
Sakra biskupia	15 stycznia 1978
Kreacja kardynalska	28 czerwca 1991
Za papieża	Jana Pawła II

Dewiza Ut unum sint Aby byli jedno

kard. Sodano podczas spotkania z sekretarz stanu USA Condoleezą Rice

Angelo Sodano (ur. 23 listopada 1927 w Isola d'Astri, Piemont, północne Włochy) – włoski duchowny katolicki, kardynał, emerytowany sekretarz stanu Stolicy Apostolskiej, dziekan kolegium kardynalskiego.

Jego ojciec sprawował mandat deputowanego we włoskim parlamencie. Angelo Sodano studiował w seminarium w Asti i tamże został wyświęcony na kapłana 23 września 1950. Pracował w Asti do 1959 jako wykładowca i duszpasterz młodzieży. W 1959 został zaproszony do Watykanu przez arcybiskupa Angelo Dell'Acqua. W 1962 już jako dyplomata otrzymał nominację na zagraniczną placówkę, był kolejno sekretarzem nuncjatur w Ekwadorze, Urugwaju, Chile. W 1968 wrócił do Watykanu, gdzie przez prawie 10 lat pracował w Radzie Publicznych Spraw Kościoła. Ma doktoraty z teologii na Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim i z prawa kanonicznego na Papieskim Uniwersytecie Laterańskim. Ukończył również Papieską Akademię Kościelną (watykańską szkołę dyplomacji). Otrzymał honorowe tytuły nadzwyczajnego tajnego szambelana (1962) i kapelana Jego Świątobliwości (1963).

30 listopada 1977 został mianowany arcybiskupem tytularnym Nova di Cesare i nuncjuszem apostolskim w Chile; przyjął sakrę biskupią 15 stycznia 1978 w Asti z rąk kardynała Antonio Samore. W maju 1988 przeszedł na stanowisko sekretarza Rady Spraw Publicznych Kościoła, a po reorganizacji Kurii Rzymskiej pełnił funkcję sekretarza sekcji kontaktów z państwami w Sekretariacie Stanu; stał również na czele Papieskiej Komisji ds. Rosji. Reprezentował Watykan na spotkaniach ministrów spraw zagranicznych państw-stron Konferencji Bezpieczeństwa i Współpracy Europejskiej w Wiedniu, Kopenhadze, Nowym Jorku i Paryżu.

Po przejściu kardynała Agostino Casaroliego w stan spoczynku objął 1 grudnia 1990 stanowisko prosekretarza stanu; po nominacji kardynalskiej (czerwiec 1991) został pełnoprawnym sekretarzem stanu. Wyniesiony do godności kardynała 28 czerwca 1991 przez papieża Jana Pawła II, otrzymał tytuł prezbitera S. Maria Nuova. Wielokrotnie reprezentował papieża na uroczystościach religijnych i rocznicowych w charakterze legata lub specjalnego wysłannika, m.in. na uroczystościach 1000-lecia archidiecezji gnieźnieńskiej w marcu 2000. Pełnił funkcję prezydenta-delegata na IV konferencji generalnej Episkopatów Latynoamerykańskich w Santo Domingo (Dominikana) w październiku 1992. W styczniu 1994 został promowany na kardynała-biskupa, otrzymał podmiejską stolicę biskupią Albano.

Wraz ze śmiercią Jana Pawła II (2 kwietnia 2005) utracił stanowisko sekretarza stanu, ale został ponownie mianowany przez kolejnego papieża Benedykta XVI; przed konklawe 2005 wymieniany był jako jeden z papabili. 27 kwietnia 2005 został dziekanem kolegium kardynalskiego i trzy dni później otrzymał związaną z tym stanowiskiem diecezję podmiejską Ostia; kardynałem-biskupem Ostii był przed wyborem na papieża Josepha Ratzingera. 22 czerwca 2006 papież Benedykt XVI przyjął rezygnację kardynała Sodano z funkcji sekretarza stanu (złożoną ze względu na podeszły wiek) i mianował na jego miejsce kardynała Tarcisio Bertone, który objął nowy urząd 15 września 2006 roku.