Anna Popowicz
Z Wikipedii
Anna Popowicz (ur. 2 stycznia 1948 w Warszawie) – polski polityk, była wiceminister w rządach Jana Krzysztofa Bieleckiego i Jerzego Buzka.
W 1970 ukończyła studia na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego. W 1976 po odbytej aplikacji uzyskała uprawnienia radcy prawnego, następnie do 1991 pracowała w biurze projektów "War-Cent" w Warszawie, a także w Szkole Głównej Gospodarstwa Wiejskiego, w SGPiS, Spółdzielni Niewidomych "Metal" i Okręgowej Izbie Lekarskiej w Warszawie.
Od 1980 do 1991 należała do "Solidarności". W 1981 wchodziła w skład ogólnopolskiej i regionalnej komisji branżowej biur projektowych związku. W latach 80. udzielała we własnym mieszkaniu porad prawnych dla osób represjonowanych z przyczyn politycznych, doradzała także samorządom pracowniczym (w tym radom pracowniczym FSO i "Polcoloru"). Od 1987 do 1991 zajmowała stanowisko sekretarza Krajowej Rady Radców Prawnych, opracowała pierwszy Kodeks Etyki Radcy Prawnego.
W okresie 1989-1991 zasiadała w zespołach orzekających Społecznej Komisji Pojednawczej przy ministrze pracy i polityki socjalnej. W kwietniu 1991 została Pełnomocnikiem Rządu do spraw Kobiet i Rodziny, pełniła tę funkcję do marca 1992. Następnie do 1995 wraz mężem, ministrem pełnomocnym w przedstawicielstwie Polski przy Unii Europejskiej, przebywała w Brukseli.
Po powrocie do kraju została radcą prawnym w VI Narodowym Funduszu Inwestycyjnym Magna Polonia S.A., następnie w firmie zarządzającej tym funduszem oraz w Polskich Liniach Lotniczych S.A. W latach 1992-1998 była członkiem Rady Zarządzającej Polskiego Komitetu UNICEF oraz przewodniczącą Polskiego Komitetu Nagrody "Kobieta Europy".
W latach 1992-1994 należała do Kongresu Liberalno-Demokratycznego, po połączeniu została członkiem Unii Wolności, z rekomendacji której została w 1999 wiceministrem kultury i dziedzictwa narodowego w rządzie Jerzego Buzka oraz członkiem Rady Nadzorczej TVP (podała się do dymisji w 2003, protestując przeciwko pozostawieniu na stanowisku szefa TVP Roberta Kwiatkowskiego).
W 1997 kandydowała na senatora w województwie piotrkowskim, a w 2001 ubiegała się o mandat posła z warszawskiej listy UW, w obu przypadkach bezskutecznie. Od 2002 pełniła funkcję wiceprzewodniczącej tej partii, koordynowała działalność Forum Kobiet Unii Wolności. Od 2005 weszła w skład władz krajowych Partii Demokratycznej - demokraci.pl, wycofała się jednak z aktywnej polityki i nie kandydowała w kolejnych wyborach.
Pracuje jako radca prawny. Mężatka, ma syna Kamila.