Antoni Jabłoński
Z Wikipedii
Antoni Jabłoński | |
---|---|
Zdzisław | |
Życie | podpułkownik |
Data urodzenia | 13 czerwca 1896 Usarzów |
Data śmierci | 22 października 1920 Lwów |
Kariera | |
W służbie od | 1914 |
Pełniona funkcja | dowódca 11 Pułku Ułanów Legionowych, |
Główne wojny i bitwy | I wojna światowa, wojna polsko-ukraińska wojna polsko-bolszewicka |
Odznaczenia | |
Antoni Zdzisław Jabłoński (ur. 13 czerwca 1896 w Usarzowie w powiecie opatowskim, zm. 22 października 1920 r. w szpitalu we Lwowie, w wyniku ciężkiego postrzału odniesionego w walkach z bolszewikami pod Nową Sieniawką nad Bohem 12 października 1920 r., pochowany na cmentarzu parafialnym w Modliborzycach koło Opatowa – major kawalerii Wojska Polskiego, dowódca 11 Pułku Ułanów, pośmiertnie awansowany do stopnia podpułkownika i odznaczony Orderem Virtuti Militari 5 klasy , Krzyżem Niepodległości i czterokrotnie Krzyżem Walecznych.
Spis treści |
[edytuj] Awanse
- Kapral patrolowy – 1 września 1914 r.
- Wachmistrz – 15 listopada 1914 r.
- Podporucznik – 1 stycznia 1915 r.
- Porucznik – 1 stycznia 1917 r.
- Rotmistrz – 17 grudnia 1918 r.
- Major – 1 kwietnia 1920 r.[1]
Przypisy
- ↑ rtm. A.Jabłoński otrzymał awans na stopień majora kawalerii 25 lipca 1920 r. ze starszeństwem od 1 kwietnia 1920 r.
[edytuj] Bibliografia
- Marek Lis, Ksawery Zalewski, Józef Myjak, Podpułkownik Antoni Jabłoński. Wydawnictwo PAIR Myjakpress, Sandomierz-Lipnik 2008, ISBN 978-83-86436-89-7