Antonio de Castro Mayer
Z Wikipedii
| bp Antonio de Castro Mayer | |
| Urodzony | 20 czerwca 1904 |
| Zmarł | 25 kwietnia 1991 |
Antônio de Castro Mayer (ur. 20 czerwca 1904 w Campinas, zm. 25 kwietnia 1991 w Campos) – brazylijski duchowny katolicki, doktor filozofii, tradycjonalista, biskup Campos w latach 1949-1981
Pochodził z wielodzietnej rodziny. Był synem João Mayera i Franciszki de Castro. Otrzymał wykształcenie w katolickich seminariach. Po studiach w wyższym seminarium duchownym w São Paulo udał się na dalsze studia do Rzymu, gdzie kształcił się na Uniwersytecie Gregoriańskim. 30 października 1927 roku otrzymał święcenia kapłańskie z rąk kardynała Basilio Pomplija.
Po zakończeniu studiów powrócił do Brazylii i został profesorem seminarium duchownego w São Paulo. W 1940 roku został mianowany diecezjalnym asystentem generalnym Akcji Katolickiej. W 1941 roku został kanonikiem archikatedry w São Paulo. W 1942 roku został mianowany wikariuszem generalnym archidiecezji São Paulo. 6 maja 1948 roku papież Pius XII mianował go biskupem tytularnym Prieny i koadiutorem biskupa Campos. 23 maja 1948 roku Antonio de Castro Mayer otrzymał święcenia biskupie i rozpoczął posługę jako biskup pomocniczy diecezji Campos. W 1949 roku został jej ordynariuszem.
Jako biskup znany był ze swojego konserwatyzmu jako przeciwnik socjaldemokracji i modernizmu. Był współautorem książki Reforma rolna – kwestia sumienia, w której zawarty był wykład doktryny katolickiej potępiający błędy szerzącego się w tym czasie w Ameryce Południowej socjalizmu i komunizmu.
W latach 60. XX wieku sprzeciwiał się publicznie zaakceptowaniu niektórych reform Soboru Watykańskiego II, szczególnie dotyczących ekumenizmu i kolegialności Kościoła. Nie zaakceptował również posoborowej reformy mszału i sprzeciwiał się odprawianiu liturgii w językach narodowych. Stanął obok arcybiskupa Marcela Lefebvre'a na czele Międzynarodowej Grupy Ojców, która otwarcie krytykowała nadchodzące zmiany posoborowe.
W 1969 roku biskup Antonio de Castro Mayer postanowił przeciwdziałać rozpowszechnianiu się nowego rytu łacińskiego i pomimo zaleceń ze strony Stolicy Apostolskiej doprowadził do zachowania w powszechnym użyciu w diecezji Campos rytu trydenckiego. Postawa ordynariusza stała się przyczyną zerwania przez niego współpracy z Konferencją Episkopatu Brazylii.
Stanowisko Antonio de Castro Mayer zmusiło Pawła VI do podjęcia środków mających na celu zapobiegnięcia schizmie. Papież rozpoczął korespondencję z tradycjonalistycznym biskupem i próbował nakłonić go do kompromisu co jednak pomimo zażegnania groźby rozłamu mu się nie udało.
1 czerwca 1981 roku biskup Antonio de Castro Mayer przeszedł na emeryturę i przekazał diecezję Campos nowemu ordynariuszowi Carlosowi Alberto Navarro, który w odróżnieniu od swojego poprzednika był zwolennikiem Soboru Watykańskiego II.
W 1982 roku biskup-senior Antonio de Castro Mayer powołał na wzór Bractwa Kapłańskiego Świętego Piusa X, Bractwo Kapłańskie Świętego Jana Marii Vianneya (SSJV) i w 1983 roku otworzył ze środków prywatnych tradycjonalistyczne wyższe seminarium duchowne w Campos. Z czasem stało się ono ośrodkiem skupiającym księży z Ameryki Południowej celebrujących msze w rycie trydenckim oraz miejscem oporu i kształtowania opozycji do zmian kościelnych wprowadzanych w diecezji Campos przez biskupa Carlosa Alberto Navarro.
30 czerwca 1988 roku bez zgody papieża Jana Pawła II powołując się na zasadę jurysdykcji zastępczej, biskup Antonio de Castro Mayer wspókonsekrował w Ecône wraz z arcybiskupem-seniorem Marcelem Lefebrvrem czterech tradycjonalistycznych biskupów i z tego powodu został uznany przez Stolicę Apostolską za ekskomunikowanego z mocy samego prawa (latae sententiae). Sam biskup uznawał, że ekskomunika była od samego początku nieważna, gdyż zakazany czyn popełnił sądząc, że jest w stanie wyższej konieczności związanej z kryzysem w Kościele, co według prawa kanonicznego zwalnia go z kary ekskomuniki, nawet gdyby się mylił.
[edytuj] Sukcesja apostolska
| Sukcesja apostolska | |
| Konsekrator: | Carlo Chiarlo |
| Współkonsekrator: | Ernesto de Paula |
| Współkonsekrator: | Geraldo de Proença Sigaud SVD |
| Data konsekracji | 23 maja 1948 |
| Konsekrował | |
| Współkonsekrował | |
| Biskup | Data konsekracji |
| Bernard Tissier de Mallerias | 30 czerwca 1988 |
| Richard Williamson | 30 czerwca 1988 |
| Alfonso de Galarreta | 30 czerwca 1988 |
| Bernard Fellay | 30 czerwca 1988 |
