Arkadia (kraina historyczna)
Z Wikipedii
Arkadia – kraina historyczna, obecnie prefektura w środkowej części Półwyspu Peloponeskiego (z dostępem do Morza Egejskiego), w regionie administracyjnym Peloponez, ze stolicą w Tripolisie. Graniczy ze wszystkimi pozostałymi prefekturami półwyspu: Argolidą, Koryntią, Lakonią, Mesenią (region Peloponez) oraz Elidą i Achają (region Grecja Zachodnia). Ma powierzchnię 4419 km², zamieszkuje ją 102 tys. ludzi (stan z roku 2001).
[edytuj] Historia
W czasach starożytnych był to wyizolowany obszar pozostający pod wpływami Sparty. Około 370 r. p.n.e. tebański wódz Epaminondas założył Megalopolis, a miasta Arkadii utworzyły Związek Arkadyjski. Megalopolis stawiało opór Sparcie i przystąpiło do Związku Achajskiego w 294 r. p.n.e.
Następnie Arkadia została włączona do prowincji rzymskiej Achaja. Pod wpływem panowania rzymskiego kraina znacznie podupadła i straciła walory rolnicze, co doprowadziło do znacznego spadku ludności.
W kolejnych wiekach los Arkadii był ściśle związany z historią Peloponezu – stawała się ona własnością kolejno Bizantyjczyków, Wenecjan, w końcu Turków osmańskich. W XIX wieku stała się częścią niepodległej Grecji.
W renesansie Arkadia była uważana przez poetów za krainę wiecznego szczęścia – ziemski raj, symbol wyidealizowanej krainy spokoju, ładu, sielankowej, wiecznej szczęśliwości i beztroski.
