Arnold Zweig

Z Wikipedii

Arnold Zweig, ur. 10 listopada 1887 w Glogau (ob. Głogów), zm. 26 listopada 1968 w Berlinie Wschodnim – niemiecki pisarz, pacyfista.

Był synem żydowskiego siodlarza. Wykształcenie odbierał w gimnazjum w Katowicach, a następnie studiował filozofię, filologię nowożytną, germanistykę, historię i historię sztuki. Brał udział w pierwszej wojnie światowej, pod jej koniec pracował w wydziale prasowym sztabu frontu wschodniego w Kownie. Po przeżyciach z okresu I wojny światowej pozostał zaangażowanym pacyfistą, a także zetknął się z wschodnioeuropejskim syjonizmem. Od 1923 roku mieszkał w Berlinie, był redaktorem żydowskiego pisma Jüdischen Rundschau. W tym okresie był bardzo zaangażowany w działalność syjonistyczną. Po przejęciu władzy przez hitlerowców w 1933 roku zmuszony był opuścić Niemcy; poprzez Czechosłowację i Szwajcarię dotarł do Francji, gdzie zatrzymał się na dłużej i spotkał się z innymi niemieckimi emigrantami: Tomaszem Mannem, Lionem Feuchtwangerem, Anną Seghers i Bertoltem Brechtem. Ze względu na swoje syjonistyczne przekonania wyjechał do Palestyny (Hajfa). Wydawał tam niemieckojęzyczne pismo emigracyjne "Orient". Podczas pobytu w Palestynie zraził się do syjonizmu i zaczął się coraz bardziej skłaniać ku socjalizmowi.

W roku 1948 zdecydował się powrócić do Niemiec Wschodnich. Po wojnie pełnił funkcje w aparacie władzy NRD i uczestniczył w ruchu pokojowym (między innymi był delegatem na Kongresy Pokojowe w Paryżu i Warszawie).

Ważniejsze dzieła:

Nowele o Klaudii (Novellen um Claudia, 1912)
Wielka wojna białych ludzi' (Der große Krieg der weißen Männer cykl powieściowy, 1927-1954)
- Czas dojrzał (Die Zeit ist reif, 1958)
- Młoda kobieta z roku 1914 (Junge Frau von 1914, 1931)
- Wychowanie pod Verdun (Erziehung vor Verdun, 1935)
- Spór o sierżanta Griszę (Der Streit um den Sergeanten Grischa, 1928)
- Umilkły działa (Die Feuerpause, 1954)
- Intronizacja (Einsetzung eines Königs, 1937)
Topór z Wandsbeck (Das Beil von Wandsbeck, 1943)