Arthur Honegger

Z Wikipedii

Arthur Honegger (ur. 10 marca 1892 r. w Hawr, zm. 27 listopada 1955 r. w Paryżu) – szwajcarski kompozytor muzyki poważnej i filmowej, działający we Francji.

Studiował w Zurychu i w Paryżu. Skomponował pięć symfonii a także wiele koncertów, oper, pieśni, baletów i oratoriów. Był jednym z wybitnych twórców wśród kompozytorów Les Six. Jednym z najpopularniejszych jego utworów jest Pacyfik 231 - muzyczne "przedstawienie" lokomotywy parowej o takiej właśnie nazwie. Utwór jest tak sugestywnie programowy, że z łatwością można wyobrazić sobie jak lokomotywa rusza, rozpędza się do ogromnej szybkości i hamuje.

Spis treści 1 Życie 2 Twórczość 3 Linki zewnętrzne 3.1 Literatura

[edytuj] Życie

Oscar-Arthur Honegger (pierwszego imienia nigdy nie używał) urodził się w Le Havre, studiował harmonię i skrzypce w Paryzu, gdzie po krótkim pobycie w Zurychu wrócił i kontynuował studia. W roku 1918 skomponował muzykę do baletu Le dit des jeux du monde, gdzie po raz pierwszy objawił się jego charakterystyczny styl. W roku 1926 ozenił się z pianistką i koleżanką ze studiów w paryskim konserwatorium Andrée Vaurabourg, a w roku 1932 urodziła się im córka Pascale. Honegger miał także syna Jeana-Clauda (1926-2003) ze śpiewaczką Claire Croiza.

Na początku lat 20. Honager zwrócił na sibie uwagę swy,et na sebe Honegger výrazně upozornil svým „dramatickým psalmem“ Le Roi David (Król Dawid), który do dzis występuje w repertuarach róznych chórów. Okres dwudziestolecia miedzywojennego był dla Honeggera bardzo płodny. Skomponował muzykę do filmu Abela Ganca Napoleon, stworzył dziewiąc baletów i trzy sceniczna dzieła wokalne - jedno z nich, "oratorium dramatyczne" Jeanne d'Arc au bûcher (1935), jest uważane za jeden z jego najlpeszych utworów. Najczęściej wsółpracował z Jacquesem Ibertem, np. przy operze (L'Aiglon (1937)) i przy operetkach. W tym czasei napisał słynne Danse de la Chèvre (Taniec kozy) (1921) na flet solo, dedykowane věnovanou René Le Roy. T

Honegger był związany przez cały czas ze Szwajcarią, krajem pochodzenia swoich rodziców. Podczas wojny czuł się więźniem Paryża, przyłączył się do tajnego ruchu oporu. W okresie obejmującym czas od okupacji, do jego smierci napisał 4 symfonie, jedne z najwsapnialszych powstałych w XX wieku. Najbardziej znana jest trzecia - Symphonie liturgique, której trzy częci przypominają łacińską mszę (Dies Irae, De profundis clamavi i Dona nobis pacem). Powstała w roku 1946 zaraz po zakończeniu wojny. Oczywisty kontrast przedstawia czwarta symfonia - Deliciae Basilienses(Przyjemności w Bazylei), w której kompozytor opiewa dni wyzwolenia spędzone w Bazylei.

Honegger był powszechnie znany jako wielki fan kolejnictwa - pewnego razu powiedział: "Zawsze gorąco kochałem lokomotywy. Są dla mnie żywymi stworzeniami o kocham je jak niektórzy kochają kobiety lub konie." Swoje dzieło "mouvement symphonique" PACIFIC 231 (muzyczne odtworzeni dźwieków lokomotywy) już w roku 1923 zyskało wielką popularniość.

Ostatnie dzieło - Kantantę Bożonarodzeniową napisał w roku 1953. Arthur Honegger zamrł w domu z powodu zawału serca 27 listopada 1955 i został pochowany na cmentarzu Cimetière Saint-Vincent w Paryżu.

Wyrazistymi elementami stylu Honeggera są przede wszystkim: -bachowski kontrapunkt, -energiczna rytmika, -kolorystyczna harmonia, -bogactwo melodyczne, -impresjonistyczna orkiestracja -Duże rozmiary formalne. W porównaniu z twórczością innych członków Paryskiej szóstki mja poważniejszy charakter.

Portret Arthura Honeggera jest współcześnie przedstawiony na szwajcarskim dwudziestofrankowym banknocie.

Numeracja opusowa dzieł Honeggera pochodzi z katalogu Harrego Halbreicha.

[edytuj] Twórczość

• Muzyka orkiestrowa :

Symfonie :

1930 : H 75 Pierwsza Symfonia C- dur

1941 : H 153 Druga symfonia na orkiestrę smyczkową i trąbkę D -dur (Symfonie na smyczki)

1946 : H 186 Trzecia symfonia (Symphonie liturgique)

1946 : H 191 Czwarta symfonia A-dur (Deliciae basiliensis)

1950 : H 202 Piata symfonia D-dur (Di tre re)

Utwóry symfoniczne:

1923 : H 53 Pacific 2.3.1 (1)

1928 : H 67 Rugby (2)

1933 : H 83 Utwór symfoniczny nr 3

Koncerty:

1948 : H 196 Concerto da camera na flet, rożek angielski i smyczki

Inne :

1917 : H 16 Le Chant de Nigamon

1920 : H 31 Pastorale d'été

1923 : H 47 Chant de joie (Pieśń radości)

1951 : H 204 Monopartita

• Oratoria :

1921 : H 37 Le Roi David (Król David) libretto - René Moraxe, wersja na orkiestrę z roku 1923,

1935 : H 99 Jeanne d'Arc au bûcher, libretto Paul Claudel, wersja z prologiem w roku 1941

1938 : H 131 La Danse des morts, (Taniec śmierci) libretto Paul Claudel

1953 : H 212 Une Cantate de Noël (kantata bozonarodzeniowa)

• Opery :

1926 : H 65 Antigona, libretto Jeana Cocteau wg Sofoklesa.

• Balety :

1918 : H 19 Le Dit des jeux du monde

1921 : H 38 Horace victorieux, symphonie mimée

• Muzyka kameralna :

Kwartety smyczkowe

1917 : H 15 Kwartet smyczkowy nr 1 c-moll

1935 : H 103 Kwartet smyczkowy nr 2 D-dur

1937 : H 114 Kwartet smyczkowy nr 3 E-dur

[edytuj] Linki zewnętrzne

• Arthur Honegger – oficjalna dwujęzyczna strona o kompozytorze.

[edytuj] Literatura

A.Honegger Jestem kompozytorem. PWM 1985