Bączal Dolny

Z Wikipedii

Współrzędne: 49°45'32" N 21°23'13" E49.7588889 21.3869444 (Bączal Dolny)


Bączal Dolny
Województwo	podkarpackie
Powiat	jasielski
Gmina	Skołyszyn
Powierzchnia	5,03 km²
Położenie	49° 45' 32'' N 21° 23' 13'' E
Liczba mieszkańców (2006) • liczba ludności • gęstość	670 133 os./km²
Strefa numeracyjna (do 2005)	13
Kod pocztowy	38-242 Skołyszyn
Tablice rejestracyjne	RJS
Położenie na mapie Polski Bączal Dolny
Galeria zdjęć w Wikimedia Commons

Bączal Dolny – wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie jasielskim, w gminie Skołyszyn.

W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa krośnieńskiego.

Spis treści

1 Położenie geograficzne i warunki przyrodnicze
2 Historia
3 Zabytki i atrakcje turystyczne
4 Legendy
5 Edukacja
6 Parafia
7 Znane osoby związane z Bączalem Dolnym
8 Opieka zdrowotna
9 Straż pożarna
10 Zobacz też
11 Linki zewnętrzne

[edytuj] Położenie geograficzne i warunki przyrodnicze

Bączal leży w mikroregionie góry Liwocz na Pogórzu Karpackim. W miejscowości rosną kaczeńce, storczykowate, cebulica dwulistna i inne rośliny objęte ochroną. W Bączalu Górnym rośnie podkolan biały. W obu miejscowościach można podziwiać piękne krajobrazy. We wsi znajduje się parę małych kompleksów leśnych, otwartych dla wszystkich, w których można zbierać grzyby.

Średnia roczna temperatura wynosi około +6° do +8°, w zimie średnio -4° w styczniu, w lecie +19° w lipcu. Średnia opadów waha się w przedziale od 750 do 800 milimetrów rocznie. Grubość pokrywy śnieżnej to 60-90 cm - zalega ona średnio w ciągu roku od 60 do 80 dni. Ilość dni z zachmurzeniem wynosi średnio w ciągu roku wynosi 133, zaś liczba dni z przymrozkami to około 119. Pierwsze przymrozki występują około 20 września a ostatnie 6 maja choć zdarzają się i pod koniec tego miesiąca. Wiosna przychodzi wcześnie i jest dość ciepła, lato z reguły jest upalne, jesień zaś szybko przynosi chłody i mgły.

Miejscowość zlokalizowana jest 12 km od Biecza, jednego z najstarszych i najbardziej atrakcyjnych turystycznie miast w Polsce. Bączal Dolny graniczy między innymi z: Jabłonicą, Opaciem Dąbrówką.

W Bączalu Dolnym znajduje się także źródło które w przeszłości uważane było za lecznicze. W wiosce rosną stare drzewa liczące do 400 lat. Przez obie wsie przepływa wiele strumieni i potoków, np. rzeczka Cegielnianka na Dudkowicach (przysiółek Bączala Górnego).

[edytuj] Historia

Stary kościół z Bączala Dolnego

Murowana figura

Nazwa Bączal pochodzi najprawdopodobniej od strumyka o nazwie "Bączałka" przepływającego przez centrum wioski lub od nazwiska (imienia) Bączał. Bączal Dolny i Górny to wsie założone przez króla Kazimierza Wielkiego około lat 1370-1378. Pierwsza pisemna wzmianka o Bączalu pochodzi z 1396 r. W XVII w. Bączal Dolny był nazywany Bączalem Niższym, a Bączal Górny Bączalem Wyższym - obie wsie były wsiami szlacheckimi. Parafia w Bączalu powstała najprawdopodobniej już pod koniec XIII w. jednak pierwsza wzmianka pochodzi z 1348 roku. Prawdopodobnie istniał tu jeszcze starszy kościół (niewielki drewniany kościółek wybudowany ok. 1400 r.) niż gotycki wybudowany w 1667 r. Niestety został doszczętnie zniszczony. Aktualnie w miejscowości znajduje się kościół zbudowany przez księdza prałata Stanisława Czernieca w latach 1957-1959 który zdobi piękna polichromia oraz kolorowe witraże.

Zabytkowa plebania z 1923 roku

[edytuj] Zabytki i atrakcje turystyczne

przydrożne kapliczki,
krzyże z okresu pierwszej i II wojny światowej,
cmentarz nr 28 z I wojny światowej ,
stara plebania z 1923 roku,
figurka św. Mikołaja patrona byłego kościoła,
stuletnie budynki mieszkalne,
stary cmentarz,
Murowana figura - jedna z najstarszych kapliczek w regionie, datowana nawet na XV wiek,
Zabytkowy Dwór w Bączalu został zniszczony,

Zabytkowy kościół św. Mikołaja, zbudowany w latach 1664-1667, został przeniesiony do skansenu w Sanoku.

W Bączalu można zbierać grzyby ponieważ znajduje się tu kilka małych kompleksów leśnych w których można też spotkać brzozę karłowatą oraz malinę moroszkę, które są reliktem glacjalnym.

[edytuj] Legendy

Jedno z podań ludowych mówi, że w czasach kiedy powstawał stary kościół, drewno oraz wszystkie materiały budowlane potrzebne na powstanie budowli złożono na górze, ale pewnej nocy cudownym trafem cały materiał został w niewyjaśnionych okolicznościach przeniesiony na dół. W miejscu gdzie najpierw był złożony cały materiał wybudowano Murowaną figurę, a w miejscu gdzie podobno przeniosła je Maryja (bo sobie ten skrawek ziemi upatrzyła) wybudowano świątynię.