Barahir (wnuk Faramira)
Z Wikipedii
Barahir – fikcyjna postać ze stworzonej przez J. R. R. Tolkiena mitologii Śródziemia.
Wzmianka o nim znajduje się w Prologu do Drużyny pierścienia, pierwszej części Władcy pierścieni.
Postać ta nie pojawia się w ekranizacji powieści (reżyseria Peter Jackson).
- W angielskim oryginale – Barahir
- Przekład Marii Skibniewskiej – Barahir
- Przekład Jerzego Łozińskiego – Barahir
- Przekład Marii i Cezarego Frąców – Barahir
Barahir (ur.? rok Czwartej Ery – zm.? rok Czwartej Ery) – Dúnadan, namiestnik króla Eldariona i książę Ithilien. Był synem Elborona[1], wnukiem Faramira i Éowiny. Prawdopodobnie to on napisał pełen tekst Opowieści o Aragornie i Arwenie, która powstała w niedługim czasie po śmierci Aragorna.
Imię Barahir pochodzi z języka sindarin i znaczy w tej mowie Pan wieży.
[edytuj] Przypis
- ↑ Choć nie jest to wprost stwierdzone w wzmiance o Elboronie w Historii Śródziemia, można się tego domyślać z dużą dozą prawdopodobieństwa. Podobnie można przypuszczać, iż Barahir piastował te wymienione wcześniej godności.