Éowina

Z Wikipedii

Éowina – fikcyjna postać ze Śródziemia, świata stworzonego przez J. R. R. Tolkiena.

Jest jedną z bohaterek powieści Władca Pierścieni. Pojawia się w Dwóch wieżach i Powrocie króla. Więcej informacji na jej temat zawierają też Dodatki do trzeciego tomu tejże powieści oraz tom XII Historii Śródziemia.

• W angielskim oryginale – Éowyn / Dernhelm
• Przekład Marii Skibniewskiej – Éowina (Eowina)^[1] / Dernhelm
• Przekład Jerzego Łozińskiego – Éowyna / Dernhelm
• Przekład Marii i Cezarego Frąców – Éowina / Dernhelm

Spis treści 1 Éowina – postać literacka 2 Éowina – postać filmowa 3 Przypisy 4 Linki zewnętrzne

[edytuj] Éowina – postać literacka

Éowina (ur. 2995 rok Trzeciej Ery – zm.? rok Czwartej Ery) – kobieta z ludu Rohirrimów, księżniczka Rohanu. Była córką marszałka Éomunda ze Wschodniej Bruzdy oraz Théodwiny, siostry króla Rohanu - Théodena. Jej starszym bratem był Éomer, następca tronu po śmierci Théodena.

Po śmierci obojga rodziców (3002 rok) znalazła się wraz z nim pod opieką Théodena, ówczesnego władcy Marchii. Odtąd oboje wychowywali się na królewskim dworze w Edoras.

Éowina wyrosła na piękną kobietę – wysoką, smukłą, o długich złotych włosach i poważnych, szarych jak morze oczach. Mówiono iż wdzięk i dumę odziedziczyła po babce, Morwenie z Lossarnach. Była też nie mniej dzielna niż Éomer i umiała znakomicie władać bronią.

W ciągu kolejnych lat (od około 3014 roku) Éowina opiekowała się słabnącym Théodenem, którego bardzo kochała jako przybranego ojca. Tym gorzej znosiła jednak jego słabość, chorobę i uzależnienie od Grímy. Gadzi Język (skrycie pożądający księżniczki) także jej zatruwał życie swoimi słowami, przez co Éowina czuła się coraz mniej ważna, (...) kto wie, co mówiła w ciemności, gdy była sama, w gorzkie bezsenne noce, myśląc o swoim życiu, z każdym dniem uboższym, w czterech ścianach pokoju, w którym czuła się uwięziona jak leśne zwierzątko w ciasnej klatce.^[2]

Podczas Wojny o Pierścień poznała Aragorna II, który przybył do Edoras wraz z Gandalfem Białym, Legolasem i Gimlim (2 marca 3019 roku).^[3] Zakochała się wówczas w nim, choć jak później mówił Aragorn: (...) we mnie zaś pokochała tylko cień i marzenie, nadzieję sławy i wielkich czynów, urok nieznanych krajów, odległych od stepów Rohanu.^[2] Théoden, uzdrowiony przez Gandalfa, wyruszając na wojnę z Sarumanem mianował Éowinę namiestnikiem w Edoras, pod swoją nieobecność. Księżniczka poprowadziła większość niezdolnych do walki mieszkańców stolicy do warowni Dunharrow. Pozostawała tam przez pewien czas, aż 7 marca przybył tam Aragorn na czele Szarej Drużyny. Éowina dowiedziawszy się iż zamierza on ruszyć na Ścieżkę Umarłych, próbowała go od tego odwieść. Gdy to się nie udało chciała wyruszyć razem z nim, lecz Aragorn nie wyraził na to zgody. Zrozpaczona Éowina pozostała w Dunharrow do przybycia Théodena i Éomera.

Z powodu zawodu, jaki sprawił jej Aragorn, odrzucając jej miłość, oraz chęci wzięcia udziału w bitwie, pod przybranym imieniem Dernhelm wyruszyła razem z innymi jeźdźcami na pomoc oblężonemu Minas Tirith. Uczyniła to wbrew zakazowi króla. Zabrała z sobą także hobbita o imieniu Merry, który również nie miał pozwolenia na wzięcie udziału w wyprawie.

Podczas bitwy na polach Pelennoru, walczyła w oddziale króla. Gdy Théoden padł śmiertelnie ranny, stanęła w jego obronie naprzeciw Wodza Nazgûli. Zabiła skrzydlatą bestię, którą on dosiadał, lecz Wódz maczugą strzaskał lewe ramię księżniczki na którym nosiła tarczę. Śmierć była bardzo blisko Éowiny, ale gdy przeciwnik usiłował ją dobić, Meriadok zaszedłszy z tyłu śmignął mieczykiem i przebijając czarny płaszcz przeciął nie chronione kolczugą ścięgno pod kolanem.^[4] W tej chwili księżniczka zdołała zadać upiorowi ostatni śmiertelny cios mieczem. Tak zginął Wódz Nazgûli i wypełniona została przepowiednia Glorfindela.^[5]

Nieprzytomną Éowinę zniesiono z pola bitwy i umieszczono w Domach Uzdrowień. Ogarnięta Czarnym Tchnieniem, który wzmacniały jeszcze wcześniejsze złe przeżycia i rozczarowania, była w bardzo ciężkim stanie (jej brat początkowo myślał iż nie żyje). Dopiero Aragornowi udało się ją uleczyć. Gdy Armia Zachodu wyruszała na Morannon, księżniczka nadal przebywała w Domach Uzdrowień. Ciągle dręczył ja niepokój i smutek, nadal wolała ruszyć do bitwy i zginąć. W tym pełnym niepewności czasie (kiedy ważyły się losy wojny) poznała Faramira, syna Denethora II (był on bratem Boromira i późniejszym namiestnikiem Gondoru oraz księciem Ithilien), którego pokochała z wzajemnością.

Już po pokonaniu Saurona była obecna przy koronacji króla Elessara. Z Faramirem zaręczyła się w Edoras, w sierpniu 3019 roku^[6], po pogrzebie Théodena. Ślub miał miejsce również w stolicy Rohanu, w 3020 roku. Od tego czasu Éowina zamieszkała z Faramirem w Emyn Arnen, w prowincji Ithilien. Z ich związku urodził się syn, imieniem Elboron. Brak jest bardziej szczegółowych informacji na temat dalszych losów księżniczki. Wiadomo jednak, iż utrzymywała później kontakty z Meriadokiem Brandybuckiem.

Éowina znana też była jako Białą Księżniczka Rohanu i Księżniczka ze Strzaskanym Ramieniem.

Imię Éowina pochodzi z języka rohirrimskiego i znaczy w tej mowie Radosna za sprawą koni. Miano Dernhelm jest również rohirrimskie – znaczy Ukryta ochrona.^[7]

[edytuj] Éowina – postać filmowa

W ekranizacji Petera Jacksona w jej postać wcieliła się Miranda Otto. Pojawia się ona w filmach Dwie wieże i Powrót króla. Kilka nowych scen z jej udziałem znajduje się w wersjach reżyserskich (rozszerzonych) obu filmów, wydanych na DVD. Losy filmowej postaci różnią się od literackiego pierwowzoru, bowiem scenarzyści zdecydowali się rozbudować postać Éowiny w ekranizacji.

W Dwóch wieżach Éowina po raz pierwszy pojawia się gdy Éomer przywozi do Edoras rannego Théodreda. Uczestniczy w większość kolejnych scen mających miejsce w Edoras – obserwuje przybycie Aragona i jego towarzyszy, jest obecna przy uzdrowieniu Théodena i pogrzebie Théodreda, podczas którego śpiewa żałobną pieśń ku jego czci. Następnie razem z królem i mieszkańcami stolicy udaje się do Helmowego Jaru. Podczas tej podróży stale obecna jest przy Aragornie, w którym się zakochuje. W trakcie ataku armii Sarumana na jar przebywa w jaskiniach, wraz z innymi kobietami i dziećmi.

W Powrocie króla Éowina jest obecna na uczcie w Edoras, wyprawionej po zwycięstwie nad Sarumanem. Gdy wojska Rohanu wyruszają do Dunharrow, księżniczka towarzyszy im. W tej górskiej warowni próbuje nakłonić Aragorna by nie ruszał na Ścieżkę Umarłych, lecz on odmawia i wyznaje Éowinie, że jej nie kocha. Zrozpaczona księżniczka w przebraniu wyrusza na wyprawę do Minas Tirith, mimo iż Théoden powierza jej obowiązki namiestnika pod swoją nieobecność. Zabiera ze sobą Merry’ego i razem walczą w bitwie na polach Pelennoru. W dramatycznym pojedynku z Wodzem Nazgûli (wydłużonym w stosunku do opisu w książce), pokonuje go z pomocą hobbita. Jest obecna przy Théodenie, gdy umiera on na pobojowisku. Ciężko ranną i nieprzytomną odnajduje Éomer. Aragornowi udaje się ją wyleczyć. W Minas Tirith poznaje i pokochuje Faramira (sceny te są bardzo krótkie i w zasadzie sygnalizują wątek ich miłości, o wiele bardziej rozbudowany w powieści). Razem są obecni na koronacji Aragorna.

[edytuj] Przypisy

1. ↑ Ta forma występuje w starych wydaniach Władcy pierścieni.
2. ↑ ^{2,0 2,1} Cytat z Powrotu króla (księga 5, rozdział 8 Domy Uzdrowień) w przekładzie Marii Skibniewskiej.
3. ↑ Wedle kalendarza hobbitów z Shire’u był to dzień 2 miesiąca Rethe roku 1419. Jedynie z grubsza odpowiada on naszemu marcowi, bowiem hobbicki kalendarz nie jest tożsamy z naszym. Hobbici daty roczne liczyli od osiedlenia się w swoim kraju (rok 1601 Trzeciej Ery).
   Z kolei według kalendarza stosowanego w innych częściach Śródziemia (tzw. Kalendarz Namiestników) miesiąc ten zwał się Súlimë.
4. ↑ Cytat z Powrotu króla (księga 5, rozdział 6 Bitwa na polach Pelennoru) w przekładzie Marii Skibniewskiej.
5. ↑ Przepowiednia ta brzmiała następująco: Nigdy już nie wróci do tej krainy. Zguba dosięgnie go daleko stąd, nieprędko i nie z ręki męża. (cytat z Powrotu króla w przekładzie Marii Skibniewskiej, Dodatek A, podrozdział 4 Gondor i spadkobiercy Anáriona).
6. ↑ Wedle kalendarza hobbitów z Shire’u był to miesiąc Wedmath roku 1419. Jedynie z grubsza odpowiada on naszemu sierpniowi, bowiem hobbicki kalendarz nie jest tożsamy z naszym.
   Hobbici daty roczne liczyli od osiedlenia się w swoim kraju (rok 1601 Trzeciej Ery). Z kolei według kalendarza stosowanego w innych częściach Śródziemia (tzw. Nowa Rachuba) miesiąc ten zwał się Urimë.
7. ↑ W rzeczywistości to słowa z języka staroangielskiego (éowyn – radosna za sprawą koni; dernhelm – ukryta ochrona).

[edytuj] Linki zewnętrzne

• Zdjęcie filmowej Éowiny
• [1], [2] - strony poświęcone tej postaci
• Éowina (Anke Eissmann)
• Walka Éowiny z Czarnoksiężnikiem (John Howe)
• Pożegnanie Éowiny z Aragornem w Dunharrow (Alan Lee)
• Éowina i Faramir (Katarzyna Karina Chmiel)
• [3], [4] - zdjęcia scen z udziałem Éowiny w filmach Dwie wieże i Powrót króla (zarówno z wersji kinowej jak i reżyserskiej)
• [5], [6] Éowina, figurki do gry