Ithilien
Z Wikipedii
Ithilien – fikcyjna kraina ze stworzonej przez J. R. R. Tolkiena mitologii Śródziemia.
Jest miejscem akcji w niektórych z rozdziałów Dwóch wież i Powrotu króla, kolejnych części Władcy pierścieni. Pewne informacje na jej temat znajdują się w Dodatkach do trzeciego tomu powieści.
Ithilien jest zaznaczone i podpisane na mapach Śródziemia dołączonych do Władcy pierścieni.
- W angielskim oryginale – Ithilien
- Przekład Marii Skibniewskiej – Ithilien
- Przekład Jerzego Łozińskiego – Itilien
- Przekład Marii i Cezarego Frąców – Ithilien
Ithilien – prowincja Gondoru między Anduiną, a górami Ephel Dúath, sięgającą na południu po rzekę Poros, a na północy po mokradła Nindalf, Martwe Bagna i Pustać Morannonu. Prowincja ta, razem z Anórien, była zaczątkiem Gondoru (założonego w 3320 roku Drugiej Ery). Początkowo było domeną Isildura, który założył głównym ośrodek Ithilien – warowne miasto Minas Ithil. W 3429 roku krainę dotknął najazd Saurona, ale gdy został on pokonany (3441 rok) ziemie te mogły się spokojnie rozwijać i tak było przez kolejne stulecia. Podczas wojny domowej w XV stuleciu Trzeciej Ery (tzw. Waśń Rodzinna) mieszkańcy Ithilien poparli prawowitego króla, Eldacara. Bezpieczeństwu krainy, jak i całemu Gondorowi, poważnie zagroziły najazdy Woźników. W 1944 roku udało się najeźdźcom wedrzeć do Ithilien, lecz zostali rozgromieni w Bitwie o Obóz.
Mieszkańcy prowincji zaczęli ją masowo opuszczać po 2002 roku, kiedy to Nazgûle zdobyły Minas Ithil i zamieniły miasto w swoja siedzibę zwaną Minas Morgul. Niebezpieczeństwo wzrosło jeszcze bardziej, gdy orkowie z Mordoru zaczęli regularnie atakować krainę. Doprowadziło to do tego, iż większość Gondorczyków około 2901 roku, uciekła na zachodni brzeg Anduiny. W Ithilien pozostała tylko garstka najwytrwalszych mieszkańców. Dla ich obrony Namiestnicy Gondoru stworzyli specjalne oddziały Strażników Ithilien. Zbudowano wtedy na tych terenach także tajne schrony, takie jak Henneth Annûn. Ostatecznie w 2954 roku, gdy Góra Przeznaczenia wybuchła ogniem po ujawnieniu się Saurona w Mordorze, ostatni mieszkańcy Ithilien uciekli stamtąd.
Bezludna prowincja dostała się pod kontrolę Władcy Ciemności na następnych kilkadziesiąt lat. Do czasów Wojny o Pierścień ciągle toczyły się tam potyczki między gondorskimi Strażnikami a orkami czy Haradrimami, sojusznikami Saurona. Mimo to ziemie te nie zostały całkiem zniszczone. Szczególnie ich północna część była bardzo piękna, pełna bujnej roślinności. Ithilien. ogród Gondoru, dziś wyludniony, zachował mimo opuszczenia niezwykły urok[1].
Podczas swojej misji (3019 rok) Frodo Baggins, wraz z Samem Gamgee i Gollumem, wędrował przez tę krainę, szukając drogi do Mordoru. Właśnie w Ithilien spotkał on Faramira. Po pokonaniu Saurona prowincja ta powróciła pod gondorskie panowanie. Król Elessar nadal ją jako księstwo Faramirowi i jego potomkom. Wtedy też osiedlił się tam Legolas wraz z licznym elfami z Mrocznej Puszczy, którzy upiększyli całą krainę. Powszechnie uważano ją za jeden z najcudowniejszych zakątków Śródziemia.
Obszar prowincji trakt z Osgiliath od Minas Ithil dzielił na dwie części: Północne i Południowe Ithilien. Czasem mianem „Ithilien” określano tylko północną części krainy.
Nazwa Ithilien[2] pochodzi z języka sindarin i znaczy w tej mowie Kraj księżyca, Ziemia księżyca (co nawiązuje do znaczenia imienia Isildur).
