Bard II

Z Wikipedii

Bard II – fikcyjna postać ze stworzonej przez J. R. R. Tolkiena mitologii Śródziemia.

Informacje na jego temat znajdują się również w Dodatkach do trzeciego tomu Władcy Pierścieni.

Postać ta nie pojawia się w ekranizacji powieści (reżyseria Peter Jackson).

• W angielskim oryginale – Bard II^[1]
• Przekład Marii Skibniewskiej – Bard II
• Przekład Jerzego Łozińskiego – Bard II
• Przekład Marii i Cezarego Frąców – Bard II

Bard II (ur.? rok Trzeciej Ery – zm. ? rok Czwartej Ery) – Nort, król Dale. Był synem Branda, prawnukiem Barda Łucznika. Brał udział w bitwie o Dale i oblężeniu Samotnej Góry (17-27 marca 3019 Trzeciej Ery)^[2]. Wraz z Thorinem III w końcu pokonali Easterlingów i przepędzili ich. Na tron wstąpił w 3019 roku, po śmierci swego ojca. Po zwycięstwie wysłał posłów na koronację Elessara. Przez całe swe panowanie zachowywał przyjaźń ze Zjednoczonym Królestwem Arnoru i Gondoru i znajdował się pod jego opieką.

Imię Bard zostało mu nadane na cześć jego pradziadka, pierwszego władcy odrodzonego Dale, Barda Łucznika.

[edytuj] Przypisy

1. ↑ W rzeczywistości to słowo z języka staronordyckiego (bard – wojenny topór).
2. ↑ Wedle kalendarza hobbitów z Shire'u był to miesiąc Rethe roku 1419. Jedynie z grubsza odpowiada on naszemu marcowi, bowiem hobbicki kalendarz nie jest tożsamy z naszym. Hobbici daty roczne liczyli od osiedlenia się w swoim kraju (rok 1601 Trzeciej Ery).
   Z kolei według kalendarza stosowanego w innych częściach Śródziemia (tzw. Kalendarz Namiestników) miesiąc ten zwał się Súlimë.