Bez koralowy
Z Wikipedii
| Bez koralowy | |
 |
|
| Systematyka wg Reveala | |
| Domena | jądrowce |
| Królestwo | rośliny |
| Podkrólestwo | naczyniowe |
| Nadgromada | nasienne |
| Gromada | okrytonasienne |
| Klasa | Rosopsida |
| Rząd | szczeciowce |
| Rodzina | bzowate |
| Rodzaj | bez |
| Gatunek | Bez koralowy |
| Nazwa systematyczna | |
| Sambucus racemosa | |
| L. 1753, Sp.Pl.2 | |
 Galeria zdjęć i grafik |
|
Bez koralowy, dziki bez koralowy (Sambucus racemosa L.) – gatunek rośliny. Na południu Polski jest rośliną pospolitą, w pozostałych częściach kraju występuje dużo rzadziej.
Spis treści |
[edytuj] Charakterystyka
- Pokrój
- Małe drzewo lub krzew. Wysokość 5 metrów
- Łodyga
- Kora pnia ciemnobrunatna, młodszych pędów jasnobrunatna. Wewnątrz pędów gąbczasty rdzeń o brunatnym kolorze
- Liście
- Ulistnienie naprzeciwległe. Liście bez przylistków, krótkoogonkowe, 5-7 listkowe, listki jajowatoeliptyczne, ostro- i grubopiłkowane. Rozwijają się równocześnie z kwiatami
- Kwiaty
- Kwiatostany kuliste w postaci wydłużonych wiech. Kwiaty drobne (średnicy 4 mm), najpierw zielonawe, później żółtawobiałe, przedsłupne lub równoczesne. Kwiaty wydzielają przyjemną woń, są samopylne, lub zapylane przez owady. Kwitnie od kwietnia do maja.
- Owoc
- Koralowoczerwone pestkowce, soczyste, niejadalne
- Biotop, wymagania
- Zarośla, lasy. Szczególnie często występuje w niższych położeniach górskich. Lubi gleby bogate w azot (roślina azotolubna). Jest również gatunkiem synantropijnym. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla All. Sambuco-Salicion i Ass. Sambucetum racemosae.
- Roślina trująca
- Cała roślina jest trująca, również owoce są trujące dla ludzi, zjadane są jednak przez niektóre ptaki. U ludzi zatrucie objawia się bólem głowy, wymiotami, biegunką.
[edytuj] Zastosowanie
- Roślina uprawna : uprawiany jako roślina ozdobna, ze względu na swoje piękne kwiatostany i jaskrawoczerwone owoce.
- Sposób uprawy : łatwo można go rozmnażać przez sadzonki pędowe wykonane z bocznych pędów odługości ok. 30 cm (sierpień - wrzesień) ukorzeniane w wilgotnej ziemi lub w wodzie.
[edytuj] Zobacz też
Bez czarny, bez hebd, lilak zwyczajny.
[edytuj] Bibliografia
- Władysław Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14439-4.
- Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14342-8.
- Olga Seidl, Józef Rostafiński: Przewodnik do oznaczania roślin. Warszawa: PWRiL, 1973.
- Władysław Szafer, Stanisław Kulczyński: Rośliny polskie. Warszawa: PWN, 1953.
