Biała (dopływ Wisły)

Z Wikipedii

Biała
Rzeka Biała w Bielsku-Białej
Lokalizacja	Europa Polska
Źródło	potoki Klimczoka, Szyndzielni i Magury
Ujście	Wisła Czechowice-Dziedzice
Długość	28,6 km km
Rzeki Polski
Galeria Wikimedia Commons

Biała (w górnym biegu Białka) - rzeka w południowej Polsce, prawy dopływ Wisły. Długość rzeki wynosi 28,6 km, a powierzchnia dorzecza - 139 km².

Jej źródłowe potoki wypływają ze stoków gór Beskidu Śląskiego: Klimczoka, Szyndzielni i Magury na wysokości ok. 800 m n.p.m. Rzeka przepływa przez Pogórze Śląskie, uchodzi w Dolinie Wisły w obrębie Czechowic-Dziedzic, na wysokości 242 m n.p.m. W dolnej części doliny Białej znajduje się kilka kompleksów stawów.

Główne dopływy: Olszówka, Straconka, Niwka, Krzywa i Kromparek.

Ważniejsze miejscowości nad Białą to: Bystra, Bielsko-Biała oraz Czechowice-Dziedzice.

Przez wiele wieków Biała była rzeką graniczną, rozdzielającą historyczne tereny Śląska i Małopolski. Początkowo stanowiła granicę pomiędzy dawnymi diecezjami: wrocławską i krakowską. Od 1316 roku granica początkowo między śląskimi księstwami: cieszyńskim i oświęcimskim, potem po inkorporacji tego ostatniego do Korony w 1456 - między Królestwem Polskim a ziemiami korony czeskiej. W czasie rozbiorów od 1772 roku rozdzielała prowincje imperium Habsburgów: Galicję i Śląsk Cieszyński. Po II wojnie światowej do 1950 roku granica między województwem śląskim i krakowskim.