Biegus arktyczny

Z Wikipedii

Biegus arktyczny
Systematyka
Domena	eukarioty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ptaki
Podgromada	Neornithes
Nadrząd	neognatyczne
Rząd	siewkowe
Rodzina	bekasowate
Podrodzina	biegusy
Gatunek	biegus arktyczny
Nazwa systematyczna
Calidris melanotos
(Vieillot, 1819)
Status ochronny
Kategoria zagrożenia (CzKGZ) EX EW CR EN VU NT LC Kategoria: niższego ryzyka
Galeria zdjęć w Wikimedia Commons

Biegus arktyczny (Calidris melanotos) - średni ptak wędrowny z rodziny bekasowatych.

Występowanie 

Zamieszkuje tundrę od Tajmyru po zachodnie wybrzeża Zatoki Hudsona. Zimuje w środkowej części Ameryki Południowej oraz na Dalekim Wschodzie, w południowo-wschodniej Australii, na Tasmanii i Nowej Zelandii. Do Polski zalatuje sporadycznie.

Cechy gatunku 

Obie płci ubarwione identycznie, jednak samica znacznie większa od samca. W szacie godowej pióra na wierzchu ciała są ciemnobrązowe z płowymi brzegami. Szyja, wole i góra piersi ciemnobrązowe z jasnymi plamami. Spód ciała i podgardle białe. W szacie spoczynkowej wierzch ciała jaśnieje, a pokrywają go ciemne plamy.

Wymiary średnie 

dł. ciała ok. 19-24 cm
rozpiętość skrzydeł ok. 26-45 cm
waga ok. 31-126 g

Biotop 

Suche obszary tundry. Zimą morskie wybrzeża.

Gniazdo 

Na ziemi.

Jaja 

W ciągu roku wyprowadza jeden lęg, składając w czerwcu-lipcu 4 jaja.

Wysiadywanie 

Jaja wysiadywane są przez okres około 22 dni przez samicę. Samiec strzeże wysiadującej samicy. Samce często opuszczaja partnerkę tuż przed wylęgiem, ale niekiedy biorą udział w opiece nad pisklętami.

Pożywienie 

Bezkręgowce.

Ochrona 

Objęty ochroną gatunkową ścisłą.

[edytuj] Zobacz też

ptaki Polski