Bitwa o Ławicę
Z Wikipedii
Bitwa o Ławicę powstanie wielkopolskie |
|||||
Data | 6 stycznia 1919 | ||||
Miejsce | Poznań-Ławica (województwo wielkopolskie) |
||||
Wynik | zwycięstwo Polaków - powstańców wielkopolskich, zdobycie wielkiego łupu wojennego |
||||
|
Bitwa o Ławicę - bitwa rozegrana w dniu 6 stycznia 1919 roku podczas powstania wielkopolskiego o wieś Ławica pod Poznaniem (obecnie w granicach Poznania), gdzie zlokalizowane było niemieckie lotnisko wojskowe. W wyniku bitwy w ręce Polaków trafił sprzęt wartości 200 milionów marek niemieckich, będący największym łupem wojennym w dziejach polskiego oręża.
Atak na niemieckie lotnisko polegał na oddaniu przez wielkopolskich powstańców czterech strzałów armatnich, z których jeden trafił w wieżę lotniska. Po kilkunastu minutach, komendant lotniska Fischer poddał jednostkę. W ręce Polaków wpadł łup wojenny w postaci kilkuset rozmontowanych i zakonserwowanych samolotów bojowych oraz balonów obserwacyjnych. Ze zdobytego sprzętu sformowano kilka eskadr lotniczych, dających początek polskiemu lotnictwu. Na zdobytych samolotach w dniu 9 stycznia 1919 r. Wiktor Pniewski wraz z poznańską eskadrą zbombardował 12-kilogramowym ładunkiem lotnisko we Frankfurcie nad Odrą. Na sprzęcie tym walczono później o Lwów oraz odpierano wojska bolszewickie w 1920 r.
Na miejscu niemieckiego lotniska od 1919 r. funkcjonuje polski Port lotniczy Poznań-Ławica. Zwycięstwo w bitwie o Ławicę upamiętnia pomnik zlokalizowany między ul. Bukowską a terminalem lotniska.