Bitwa pod Grochowiskami
Z Wikipedii
| Bitwa pod Grochowiskami Powstanie styczniowe |
|||||||||||||||||
 Potyczka żuawów śmierci w czasie powstania styczniowego |
|||||||||||||||||
| Data | 18 marca 1863 | ||||||||||||||||
| Miejsce | W pobliżu Grochowisk niedaleko Pińczowa. | ||||||||||||||||
| Wynik | zwycięstwo Polaków | ||||||||||||||||
| Terytorium | Królestwo Kongresowe | ||||||||||||||||
|
|||||||||||||||||
| Powstanie styczniowe |
|---|
|
Ciołków - Szydłowiec - Lubartów - Węgrów - Rawa - Siemiatycze - Słupcza - Miechów - Krzywosądz - Dobra - Małogoszcz - Staszów - Nowa Wieś (I) - Mrzygłód - Nagoszewo - Pieskowa Skała - Skała - Chroberz - Grochowiska - Igołomia - Krasnobród - Praszka - Buda Zaborowska - Ginietyny - Nowa Wieś (II) - Pyzdry - Stok - Kobylanka - Krzykawka - Birże - Ignacew (I) - Huta Krzeszowska - Salicha - Chruślina (I) - Ignacew (II) - Lututów - Góry - Komorów - Świerże - Chruślina (II) - Depułtycze - Żyrzyn - Złoczew - Fajsławice - Sędziejowice - Panasówka - Batorz - Mełchów - Łążek - Rybnica - Opatów (I) - Brody - Sprowa - Mierzwin - Huta Szczeceńska - Janik - Iłża - Opatów (II) |
Bitwa pod Grochowiskami – miała miejsce 18 marca 1863 pod Grochowiskami, niedaleko Pińczowa. Była to całodniowa, jedna z najkrwawszych bitew powstania styczniowego, zakończona zwycięstwem Polaków.
Po przedarciu się przez kolumnę rosyjską w bitwie pod Chrobrzem, 3-tysięczny odział powstańczy dyktatora Mariana Langiewicza został osaczony w lesie przez cztery kolumny rosyjskie w sile 3500 ludzi[2] i 6 dział[3]. Langiewicz zmuszony był wydać bitwę w skrajnie niekorzystnych warunkach terenowych (Polacy w chwili ataku znajdowali się na grzęzawisku)[4] Oddział "żuawów śmierci" Rochebruna przeprowadził udany atak na pozycje rosyjskie, zdobywając ich armaty. Odznaczyli się także kosynierzy płk. Dąbrowskiego, którzy zlikwidowali dwie roty pułku smoleńskiego (zabijając 200 Rosjan). Ksiądz Agrypin Konarski z krzyżem i rewolwerem w rękach zagrzewał powstańców do boju. Pobici Rosjanie rzucili się do ucieczki w kierunku Pińczowa. W tym samym czasie pułkownik Dionizy Czachowski rozbił inny oddział rosyjski, który nadchodził od Stopnicy.
W oddziale powstańczym pod Grochowiskami walczył z moskalami młody, niespełna 18-letni, Adam Chmielowski - dziś znany jako święty Brat Albert.
Bitwa zakończyła się zwycięstwem Polaków, lecz straty obu stron były znaczne i wynosiły po 300 ludzi.
Zobacz też: słynne bitwy.
[edytuj] Linki zewnętrzne
- Mapy: Autopilot • Google Maps • Szukacz • Targeo • Zumi
- Zdjęcia satelitarne: Google Maps • Wikimapia • Zumi
[edytuj] Przypisy
- ↑ według Małej Encyklopedii Wojskowej Rosjanie stracili 400 ludzi
- ↑ według Małej Encyklopedii Wojskowej Rosjanie mieli 5000 piechoty
- ↑ według Małej Encyklopedii Wojskowej nacierający powstańcy przywitani zostali ogniem 4 dział
- ↑ według Małej Encyklopedii Wojskowej po bitwie pod Chrobrzem Langiewicz postanowił zaskoczyć Rosjan (dowodzonych przez Czengierego i Zwierowa) i przeszedł do niespodziewanego ataku, dopadając rosyjskie oddziały Czengierego i Zwierowa za Buskiem. Nie wiedział jednak, że wojska te otrzymały posiłki, dzięki którym ich stan liczebny wzrósł do 5000 piechoty.
