Bitwa pod Mirem (1812)
Z Wikipedii
Bitwa pod Mirem Wojna francusko-rosyjska 1812 |
|||||||||||||||||
Data | 10 lipca 1812 | ||||||||||||||||
Miejsce | Mir | ||||||||||||||||
Wynik | klęska polskiej dywizji | ||||||||||||||||
Terytorium | Białoruś | ||||||||||||||||
|
Inwazja na Rosję |
---|
Mir - Mohylew - Ostrowno - Smoleńsk - Połock - Walutino - Borodino - Czirikowo - Tarutino - Połock - Małojarosławiec - Czaszniki - Wiaźma - Krasny - Borysów - Berezyna - Kalisz |
Bitwa pod Mirem miała miejsce 10 lipca 1812 roku podczas wojen napoleońskich.
Dywizja polskiej kawalerii generała Aleksandra Rożnieckiego w sile 3000 żołnierzy maszerowała w przedniej straży francuskiego korpusu Latour-Maubourga (IV korpus rezerwowy jazdy). Gdy Rożniecki dostrzegł zbliżających się Rosjan, błędnie ocenił ich siły i postanowił zaatakować. Okazało się, że wojsko dostrzeżone przez polskiego generała to był korpus generała Matwieja Płatowa liczący 9000 żołnierzy i 12 dział. Atak na liczniejszego przeciwnika przyniósł polskiej dywizji klęskę i ciężkie straty wynoszące około 1/3 stanu osobowego. Zwycięstwo odniesione przez Płatowa wstrzymało na pewien czas pochód wojsk francuskich i dało Rosjanom czas na wycofanie swych wojsk do Bobrujska.
[edytuj] Literatura
- Mała Encyklopedia Wojskowa, Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, Warszawa 1967, Wydanie I, Tom 1