Bohemizm
Z Wikipedii
Bohemizm (od Bohemia - łacińska nazwa Czech; czechizm) - wyraz, zwrot lub konstrukcja składniowa zapożyczona z języka czeskiego.
Szczególnie dużo czeskich zapożyczeń pojawia się w języku polskim w średniowieczu, co wiąże się głównie z przyjęciem chrześcijaństwa za pośrednictwem czeskim; są to głównie słowa związane z działalnością kościelną, takie jak "kościół", "ołtarz", "msza". Niekiedy słowa zapożyczone z języka czeskiego mają swój rdzenny rodowód w łacinie, jak w przypadku słowa "ołtarz" - łac. "altar". W takim wypadku mamy do czynienia z zapożyczeniem z łaciny za pośrednictwem Czechów. W wieku XIV-XVI istniała intensywna wymiana kulturowa pomiędzy Polską a Czechami, co dało swój wyraz w polskim słownictwie i ortografii. Wpływy z czeskiego pojawiają się m.in. w nazwach miejscowości przygranicznych - m.in. "Głubczyce" zamiast "Głąbczyce".
Język czeski był też często arbitrem podczas współzawodnictwa różnych formantów językowych, np. przy konkurencji "na-" z "naj-" w stopniu najwyższym przymiotnika lub przysłówka wpłynęły na ostateczne zwycięstwo przyrostka naj-. Zaś polskie słowo "brona", pierwotnie oznaczjąca 'wejście do grodu', została zastąpiona czeską "bramą". Także w onomastyce znaleźć można ślady czechizmów, na przykład czeskie imię Władysław zastąpiło polskiego Włodzisława, zaś Wacław - Więcysława.
Istnieją również nowsze bohemizmy w polszczyźnie - na przykład słowo "robot" to czeski neologizm ze sztuki science fiction Karela Čapka R.U.R., które upowszechniło się w wielu językach świata. Podobnie z czeskiego w czasach najnowszych zapożyczone zostało słowo "lustracja" (czeskie "lustrace") na oznaczanie prześwietlania tajnych współpracowników dawnych służb bezpieczeństwa. W dawnej polszczyźnie lustracja oznaczała po prostu przegląd (np. lustracja dóbr koronnych) albo wizytację.