Bolesław Bohusz-Siestrzeńcewicz

Z Wikipedii

gen. bryg. Bolesław Bohusz-Siestrzeńcewicz (ur. 29 września 1869 we Wrześni – majątek Niemenczynek na Wileńszczyźnie, zm. 22 stycznia 1940 w Wilnie) – oficer Wojska Polskiego.

[edytuj] Nota biograficzna

Korpus Kadetów ukończył w Połocku. We wrześniu 1887 wstąpił do Konstantynowskiej Szkoły Artylerii w Petersburgu. W sierpniu 1889 zdał egzamin oficerski. W 1908 ukończył Wyższą Szkołę Oficerów Artylerii w Carskim Siole. Do wybuchu I wojny światowej pełnił służbę zawodową na różnych stanowiskach w artylerii armii rosyjskiej.

31 lipca 1914 w stopniu podpułkownika został oddelegowany do Odessy w celu formowania nowych oddziałów artylerii polowej, po skompletowaniu których wyruszył na front. W czasie działań wojennych przez trzy lata dowodził jednostkami artylerii, począwszy od baterii, a skończywszy na dywizjonie w 125 Brygadzie Artylerii na Froncie Południowo-Zachodnim.

22 września 1917 przeszedł do I Korpusu Polskiego. 27 grudnia został mianowany dowódcą Pułku Artylerii Moździerzowej, który miał być sformowany w Witebsku. Z powodu braku sprzętu sformowano jedynie 1 Dywizjon Artylerii Moździerzowej, którym objął dowodzenie. W marcu 1918 został naczelnikiem Szkoły Oficerów Artylerii w Bobrujsku. Po rozformowaniu szkoły i demobilizacji I Korpusu Polskiego przybył do Polski.

13 listopada 1918 wstąpił do Wojska Polskiego, otrzymując przydział do Departamentu Artyleryjskiego Ministerstwa Spraw Wojskowych. W styczniu 1919 przybył do Poznania i rozkazem gen. Józefa Dowbor-Muśnickiego został wyznaczony na stanowisko szefa Departamentu Techniczno-Artyleryjskiego. Następnie był szefem Ekspozytury Departamentu V Uzbrojenia Ministerstwa Spraw Wojskowych w Poznaniu. W czerwcu 1919 został mianowany generałem brygady przez Naczelną Radę Ludową w Poznaniu, po czym zweryfikowany jako tytularny generał brygady.

W listopadzie 1923 został mianowany rzeczywistym generałem brygady WP. W marcu 1921 objął funkcję kierownika Zarządu Centralnych Zakładów Uzbrojenia w Poznaniu. W latach 1923-1924 kierował Zbrojownią nr 2. Z dniem 30 kwietnia 1927 przeniesiono go w stan spoczynku. Mieszkał w Warszawie.

Został pochowany na cmentarzu ewangelickim w Wilnie (grób zniszczony). Był żonaty z Zofią Bohusz-Siestrzeńcewicz.

[edytuj] Odznaczenia

• Złoty Krzyż Zasługi
• Krzyż Walecznych
• medal Interalliée
• Order św. Anny 2, 3 i 4 st.
• Order św. Stanisława 2 i 3 st.
• Order św. Włodzimierza 4 st.

[edytuj] Awanse

• podporucznik – 1889
• porucznik – 1890
• kapitan – 1913
• podpułkownik – 1914
• pułkownik – 1919
• generał brygady – listopad 1923